تُبْسَل: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/تُبْسَل | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/تُبْسَل | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۱۱: خط ۱۲:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
أَن:100, نَفْس:100, بِه:89, بِمَا:89, وَ:89, ذَکّر:78, کَسَبَت:78, لَيْس:66, الدّنْيَا:55, لَهَا:55, الْحَيَاة:44, مِن:44, غَرّتْهُم:33, دُون:33, اللّه:21, وَلِي:10, لَهْوا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::تُبْسَل]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::تُبْسَل]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۰۷

آیات شامل این کلمه

«تُبْسَلَ» در اصل، از مادّه «بَسْل» (بر وزن نسل) به معناى نگاهدارى و منع کردن از چیزى با قهر و غلبه است و به همین جهت به وادار کردن کسى به تسلیم، «اِبسال» گفته مى شود. و نیز به همین مناسبت به مجازات و یا گروگان گرفتن نیز اطلاق مى گردد، و «جَیْشٌ باسِلٌ» به معناى «لشکر شجاع» نیز به همین تناسب است; زیرا دیگران را با قهر و غلبه وادار به تسلیم مى کند، در سوره «انعام» نیز، به معناى تسلیم شخص و گرفتارى او در چنگال اعمال بد خویش آمده است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

منع. [انعام:70] آن را تذكر بده مبادا نفسى در اثر عمل خويش ممنوع و محروم از ثواب و رحمت خدا گردد. بيضاوى گويد: اصل بسل به معنى منع است راغب منع و ضمّ معنى كرده و گويد استعمال باسل در پهلوان چهره در هم كشيده، به طور استعاره است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...