الْأَعْمَى

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• عمى‌ (۳۳ بار)

قاموس قرآن

كورى. به فقدان بصيرت و جهل و ضلالت و اشتباه نيز اطلاق مى‏شود. مثل [فتح:17]. [نور:61]. [عبس:2-1]. كه هر دو در كورى ظاهرى است و مثل [فصّلت:17]. كه در ضلالت و گمراهى به كار رفته و مثل [انعام:104]. در وصف فاقد چشم گويند:اعمى چنانكه گذشت و در وصف فاقد بصيرت گويند:اعمى و عم چنانكه راغب گفته، جمع«عم» عمون است مثل [نمل:66]. طبرسى ذيل آيه [اعراف:64]. فرموده:آنگاه كه شخص اعمى القلب باشد گويند:«رجل عم». جمع اعمى عمى بر وزن قفل و عميان بر وزن سلطان آيد مثل [بقره:18]. و [فرقان:73]. [قصص:66-65]. كور شدن خبرها كنايه از آن است كه جوابى و خبرى پيدا نمى‏كنند. ممكن است «عَمِيَتْ» را در آيه مخفى ماندن و اشتباه معنى كرد چنانكه در مجمع فرموده در اقرب الموارد هست:«عمى عليه الامر: التبس واشتبه». يعنى:روزى خدا ندايشان كند و گويد: چه جوابى به پيامبران داديد (آنگاه كه شما را به ايمان و عمل دعوت كردند) خبرها بر آنان كور و مخفى مى‏شوند و جوابى پيدا نمى‏كنند و از يكديگر نيز نمى‏پرسندچه جوابى بدهيم زيرا همه در مخفى ماندن جواب و نداشتن عذر مساوى اند. [هود:28]. «عُمِيّتْ» در آيه به معنى كور شدن كنايه از مشتبه شدن است،ظاهراً مراد از بينة معجزه و از رحمت نبوّت است. يعنى اى قوم خبرم دهيد اگر متكى به معجزه‏اى از خدا باشم و مرا پيامبرى دهد و آن بر شما پس از روشن شدن مشتبه و مخفى ماند آيا با آنكه مكروه مى‏داريد شمارا به نبوّت مجبور مى‏كنيم؟ و «لااِكْراهَ فِى الّدينِ». [اسراء:72]. اعماى اول وصف است به معنى فاقدالبصيرة و گمراه ولى اعماى دوم ممكن است بقرينه «اضل» اسم تفضيل باشد يعنى هر كه در اين دنيا از هدايت كور ماند و گمراه شد او در قيامت كورتر و گمراه‏تر است.

• ال

کلمات نزدیک مکانی

وَ لا يَسْتَوِي الْبَصِير عَلَى مَا حَرَج هَل لَيْس قُل اللّه الْأَعْرَج الظّلُمَات جَاءَه تَوَلّى أَم أَن عَلِيم يُدْرِيک أَلِيما أَ عَذَابا سَمِيع يَعْلَمُون الْمَصِير لَعَلّه يَزّکّى إِلَي فَلا ضَرّا عَبَس أَو يُعَذّبْکُم الّذِين قَبْل يَذّکّر النّاس آمَنُوا إِلَى النّور تَسْتَوِي يُوحَى تَتَفَکّرُون أَکْثَر أَنْذِر مِن لَهُن نَفْعا بِه لِنَفْسِه لٰکِن خَيْر إِلاّ عَمِلُوا تَوَلّيْتُم أَتّبِع لِأَنْفُسِهِم الصّالِحَات يَمْلِکُون إِن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...