مَحْسُورا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/مَحْسُورا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/مَحْسُورا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«مَحْسُور» از مادّه «حسر» (بر وزن قصر) در اصل، معناى کنار زدن لباس و برهنه ساختن قسمت زیر آن است، به همین جهت «حاسر» به جنگجوئى مى گویند که زره در تن و کلاه خود بر سر نداشته باشد. به حیواناتى که بر اثر کثرت راه رفتن خسته و وامانده مى شوند، کلمه «حسیر» و «حاسر» اطلاق شده است، گویى تمام گوشت تن آنها یا قدرت و نیرویشان کنار مى رود و برهنه مى شوند. بعداً این مفهوم، توسعه یافته، به هر شخص خسته و وامانده که از رسیدن به مقصد عاجز است «محسور»، «حسیر» یا «حاسر» گفته مى شود. | |||
«حسرت» به معناى غم و اندوه نیز از همین ماده گرفته شده; چرا که این حالت، معمولاً | |||
در مواقعى به انسان دست مى دهد که نیروى جبران مشکلات و شکست ها را از دست داده، گویى از توانایى و قدرت برهنه شده است. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
نسخهٔ ۱۳ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۰۰:۳۶
«مَحْسُور» از مادّه «حسر» (بر وزن قصر) در اصل، معناى کنار زدن لباس و برهنه ساختن قسمت زیر آن است، به همین جهت «حاسر» به جنگجوئى مى گویند که زره در تن و کلاه خود بر سر نداشته باشد. به حیواناتى که بر اثر کثرت راه رفتن خسته و وامانده مى شوند، کلمه «حسیر» و «حاسر» اطلاق شده است، گویى تمام گوشت تن آنها یا قدرت و نیرویشان کنار مى رود و برهنه مى شوند. بعداً این مفهوم، توسعه یافته، به هر شخص خسته و وامانده که از رسیدن به مقصد عاجز است «محسور»، «حسیر» یا «حاسر» گفته مى شود.
«حسرت» به معناى غم و اندوه نیز از همین ماده گرفته شده; چرا که این حالت، معمولاً در مواقعى به انسان دست مى دهد که نیروى جبران مشکلات و شکست ها را از دست داده، گویى از توانایى و قدرت برهنه شده است.
ریشه کلمه
- حسر (۱۲ بار)
