الْقَصَص

آیات شامل این کلمه

«قَصَص» مفرد است و به معناى قصه مى باشد و در اصل از مادّه «قَصّ» (بر وزن صفّ) به معناى جستجوى چیزى کردن گرفته شده.

ریشه کلمه

• قصص‌ (۳۰ بار)

قاموس قرآن

(به فتح ق، ص) سرگذشت و تعقيب و نقل قصه. مصدر و اسم هر دو آمده است. طبرسى ذيل آيه 62 بقره فرموده: قصص به معنى قصه و سرگذشت است و در ذيل آيه 111 يوسف فرموده: قصص خبرى است كه بعضى پشت سر بعضى باشد از اخبار گذشتگان على هذا قصص مفرد است، راغب آن را جمع دانسته و گويد: قصص اخبارى است پى جوئى و پيروى شده. اصل قَصّ و قَصَص به معنى پى جويى است «قَصَّ اَثَرَهُ قَصّاً وَ قَصَصاً: تَبَعَّهُ شَیئاً بَعْدَ شَىْ‏ءٍ» سرگذشت را از آن قصص و قصّه گويند كه گوينده آن را تعقيب مى‏كند و در دنبال آن است. [قصص:25]. چون موسى پيش شعيب آمد و سرگذشت خويش را حكايت كرد گفت نترس از قوم ستمكاران نجات يافتى. در مجمع و اقرب و مصباح گفته: «قَصَّ الْخَبَرَ» يعنى سرگذشت را آنطور كه بود حكايت كرد. * [قصص:11]. مادر موسى به خواهرش گفت: او را بجوى«قصّ» در اينجا به معنى اصلى به كار رفته. * [يوسف:3]. بعضى قصص را در آيه مصدر گرفته و احسن البيان گفته‏اند ولى اسم بهتر است يعنى ما بهترين سرگذشت را براى تو حكايت مى‏كنيم. * [كهف:64]. قصصاً در آيه به معنى پى جويى و اتباع اثر است و آن مصدر است در موضع حال، تقديرش«يَقُصَّانِ الْاَثَرَ قَصَصاً» مى‏باشد يعنى گفت: آن همان است كه مى‏جستيم و پى جويانه به نشانه قدمهاى خويش بازگشتند.

• ال

کلمات نزدیک مکانی

وَ الْقَوْم هٰذَا مِن کَذّبُوا بِآيَاتِنَا الّذِين إِن فَاقْصُص لَعَلّهُم بِمَا عَلَيْه أَحْسَن الْحَق قَال لَهُو مَا سَاء اللّه عَلَيْک قَص يَتَفَکّرُون لا أَوْحَيْنَا إِلَيْک تَخَف نَقُص مَثَلا الْکَاذِبِين عَلَى جَاءَه تَعْقِلُون نَجَوْت نَحْن الْقُرْآن فَلَمّا إِلٰه لَعَلّکُم لَعْنَة عَرَبِيّا إِلاّ لَنَا مَثَل ذٰلِک الظّالِمِين قَالَت قُرْآنا سَقَيْت فَنَجْعَل يَلْهَث کُنْت تَتْرُکْه أَجْر

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...