بِالْحِکْمَة: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِالْحِکْمَة | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِالْحِکْمَة | آیات شامل این کلمه ]]'''
«حکمت» از مادّه «حُکْم» به معناى علم و دانش و منطق و استدلال است، و در اصل به معناى «منع» آمده و از آنجا که، علم و دانش و منطق و استدلال، مانع از فساد و انحراف است به آن «حکمت» گفته شده، و نخستین گام در دعوت به سوى حق، استفاده از منطق صحیح و استدلالات حساب شده است.
و به تعبیر دیگر، دست انداختن در درون فکر و اندیشه مردم، به حرکت در آوردن آن و بیدار ساختن عقل هاى خفته، نخستین گام محسوب مى شود. «حکمت» در سوره «ص» به معناى علم و دانش و نیروى تدبیر امور کشور یا مقام نبوت، و یا همه اینها است. «حکمت» گاه، جنبه «علمى» دارد که از آن تعبیر به «معارف عالیه» مى شود، و گاه جنبه «عملى» که از آن تعبیر به «اخلاق و عمل صالح» مى گردد، و داود(علیه السلام) از همه اینها بهره وافر داشت.


=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===

نسخهٔ ‏۹ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۰۹

آیات شامل این کلمه

«حکمت» از مادّه «حُکْم» به معناى علم و دانش و منطق و استدلال است، و در اصل به معناى «منع» آمده و از آنجا که، علم و دانش و منطق و استدلال، مانع از فساد و انحراف است به آن «حکمت» گفته شده، و نخستین گام در دعوت به سوى حق، استفاده از منطق صحیح و استدلالات حساب شده است. و به تعبیر دیگر، دست انداختن در درون فکر و اندیشه مردم، به حرکت در آوردن آن و بیدار ساختن عقل هاى خفته، نخستین گام محسوب مى شود. «حکمت» در سوره «ص» به معناى علم و دانش و نیروى تدبیر امور کشور یا مقام نبوت، و یا همه اینها است. «حکمت» گاه، جنبه «علمى» دارد که از آن تعبیر به «معارف عالیه» مى شود، و گاه جنبه «عملى» که از آن تعبیر به «اخلاق و عمل صالح» مى گردد، و داود(علیه السلام) از همه اینها بهره وافر داشت.

ریشه کلمه