ریشه وهج: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::وهج]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
[نباء:12-13]. وهج به معنى افروخته شدن و حرارت دادن است «وَهَجَتِ النَّارُ وَ الشَّمْسُ: اِتَّقَدَتْ» وَهَّاج مبالغه است به معنى مشتعل با نور بزرگ،مراد از آن در آيه آفتاب است يعنى: بالاى شما هفت آسمان محكم بناكرديم و چراغى بسيار حرارت ده و نورافشان قرار داديم رجوع شود به «سمو - سماء» راجع به هفت آسمان. اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است. راغب گويد: وهج حصول نور و حرارت است از آتش و آن با وهاج بودن آفتاب كاملا درست است. | [نباء:12-13]. وهج به معنى افروخته شدن و حرارت دادن است «وَهَجَتِ النَّارُ وَ الشَّمْسُ: اِتَّقَدَتْ» وَهَّاج مبالغه است به معنى مشتعل با نور بزرگ،مراد از آن در آيه آفتاب است يعنى: بالاى شما هفت آسمان محكم بناكرديم و چراغى بسيار حرارت ده و نورافشان قرار داديم رجوع شود به «سمو - سماء» راجع به هفت آسمان. اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است. راغب گويد: وهج حصول نور و حرارت است از آتش و آن با وهاج بودن آفتاب كاملا درست است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
نزل:100, من:85, سرج:85, عصر:70, جعل:70, شدد:70, موه:55, سبع:55, ثجج:40, خرج:40, کم:40, فوق:25, ل:25, بنى:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۵۶
تکرار در قرآن: ۱(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
[نباء:12-13]. وهج به معنى افروخته شدن و حرارت دادن است «وَهَجَتِ النَّارُ وَ الشَّمْسُ: اِتَّقَدَتْ» وَهَّاج مبالغه است به معنى مشتعل با نور بزرگ،مراد از آن در آيه آفتاب است يعنى: بالاى شما هفت آسمان محكم بناكرديم و چراغى بسيار حرارت ده و نورافشان قرار داديم رجوع شود به «سمو - سماء» راجع به هفت آسمان. اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است. راغب گويد: وهج حصول نور و حرارت است از آتش و آن با وهاج بودن آفتاب كاملا درست است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| وَهَّاجاً | ۱ |
