ریشه وئد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added root proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::وئد]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
[تكوير:8-9]. وأد به معنى زنده بگور كردن است در قاموس مىگويد:«وَادَ بَنْتَهُ» يعنى دخترش را زنده بگور كرد. مَوْؤُدَة و وَئيدة دختر زنده بگور شده است يعنى: آنگاه كه دختر زنده بگور شده سوال شود كه بچه گناهى كشته شده است. فرزدق شاعر در باره خانواده خويش گويد: وَ مِنّا الذَّى مَنَعَ الْوائِداتِ فَاَحْيَا الْوَئيدَ فَلَمْ توُئَد يعنى: از ماست آنكه زنده بگور شدهها را از زنده بگور شدن منع كرد وآن رااز زنده كرد پس زنده بگور نشد. اشاره به جد خويش است كه دختران عرب را مىخريد و نميگذاشت زنده بگور شوند. ناگفته نماند: بعضى از عربها فرزندان خويش را از ترس گرسنگى مىكشتند چنانكه در «ملق» گفته شد و بعضى وجود دختر را عار دانسته و او را زنده بگور مىكردند در اقرب الموارد گفته: قبيله كنده اين كار را مىكردند و اينكه در مجمع فرموده: عرب از ترس گرسنگى دختران را زنده بگور مىكردند ظاهرا درست نباشد زيرا كشتن فرزندان در صورت خوف از فقر منحصرا به دختران نبوده است و آنچه در آيه فوق آمده فقط راجع به دختران است كه در آيه ديگر فرموده: [نحل:58-59]. در مجمع از قتاده نقل كرده: عاصم بن قيس تميمى پيش رسول خدا «صلى الله عليه واله» آمد گفت:من در جاهليت هشت دختر زنده بگور كردهام. فرمود بعوض هريك بندهاى آزاد كن. گفت: من شتران دارم. فرموده به عوض هر دختر يك شتر به هر كه خواهى هديه كن. ايضا در مجمع از ابن عباس نقل كرده: زن بهنگام ولادت گودالى مىكند و در سرآن مى نشست اگر دختر مىزاييد در همان گودال دفنش مى كرد و اگر نوزاد پسر بود او را نگاه مىداشت. ناگفته نماند: اين كار شوم عادت همه قبائل عرب نبود. | [تكوير:8-9]. وأد به معنى زنده بگور كردن است در قاموس مىگويد:«وَادَ بَنْتَهُ» يعنى دخترش را زنده بگور كرد. مَوْؤُدَة و وَئيدة دختر زنده بگور شده است يعنى: آنگاه كه دختر زنده بگور شده سوال شود كه بچه گناهى كشته شده است. فرزدق شاعر در باره خانواده خويش گويد: وَ مِنّا الذَّى مَنَعَ الْوائِداتِ فَاَحْيَا الْوَئيدَ فَلَمْ توُئَد يعنى: از ماست آنكه زنده بگور شدهها را از زنده بگور شدن منع كرد وآن رااز زنده كرد پس زنده بگور نشد. اشاره به جد خويش است كه دختران عرب را مىخريد و نميگذاشت زنده بگور شوند. ناگفته نماند: بعضى از عربها فرزندان خويش را از ترس گرسنگى مىكشتند چنانكه در «ملق» گفته شد و بعضى وجود دختر را عار دانسته و او را زنده بگور مىكردند در اقرب الموارد گفته: قبيله كنده اين كار را مىكردند و اينكه در مجمع فرموده: عرب از ترس گرسنگى دختران را زنده بگور مىكردند ظاهرا درست نباشد زيرا كشتن فرزندان در صورت خوف از فقر منحصرا به دختران نبوده است و آنچه در آيه فوق آمده فقط راجع به دختران است كه در آيه ديگر فرموده: [نحل:58-59]. در مجمع از قتاده نقل كرده: عاصم بن قيس تميمى پيش رسول خدا «صلى الله عليه واله» آمد گفت:من در جاهليت هشت دختر زنده بگور كردهام. فرمود بعوض هريك بندهاى آزاد كن. گفت: من شتران دارم. فرموده به عوض هر دختر يك شتر به هر كه خواهى هديه كن. ايضا در مجمع از ابن عباس نقل كرده: زن بهنگام ولادت گودالى مىكند و در سرآن مى نشست اگر دختر مىزاييد در همان گودال دفنش مى كرد و اگر نوزاد پسر بود او را نگاه مىداشت. ناگفته نماند: اين كار شوم عادت همه قبائل عرب نبود. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
اذا:100, ايى:26, سئل:26, زوج:26, نفس:22, ب:22, سجر:18, ذنب:18, بحر:14, قتل:14, صحف:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۳
تکرار در قرآن: ۱(بار)
قاموس قرآن
[تكوير:8-9]. وأد به معنى زنده بگور كردن است در قاموس مىگويد:«وَادَ بَنْتَهُ» يعنى دخترش را زنده بگور كرد. مَوْؤُدَة و وَئيدة دختر زنده بگور شده است يعنى: آنگاه كه دختر زنده بگور شده سوال شود كه بچه گناهى كشته شده است. فرزدق شاعر در باره خانواده خويش گويد: وَ مِنّا الذَّى مَنَعَ الْوائِداتِ فَاَحْيَا الْوَئيدَ فَلَمْ توُئَد يعنى: از ماست آنكه زنده بگور شدهها را از زنده بگور شدن منع كرد وآن رااز زنده كرد پس زنده بگور نشد. اشاره به جد خويش است كه دختران عرب را مىخريد و نميگذاشت زنده بگور شوند. ناگفته نماند: بعضى از عربها فرزندان خويش را از ترس گرسنگى مىكشتند چنانكه در «ملق» گفته شد و بعضى وجود دختر را عار دانسته و او را زنده بگور مىكردند در اقرب الموارد گفته: قبيله كنده اين كار را مىكردند و اينكه در مجمع فرموده: عرب از ترس گرسنگى دختران را زنده بگور مىكردند ظاهرا درست نباشد زيرا كشتن فرزندان در صورت خوف از فقر منحصرا به دختران نبوده است و آنچه در آيه فوق آمده فقط راجع به دختران است كه در آيه ديگر فرموده: [نحل:58-59]. در مجمع از قتاده نقل كرده: عاصم بن قيس تميمى پيش رسول خدا «صلى الله عليه واله» آمد گفت:من در جاهليت هشت دختر زنده بگور كردهام. فرمود بعوض هريك بندهاى آزاد كن. گفت: من شتران دارم. فرموده به عوض هر دختر يك شتر به هر كه خواهى هديه كن. ايضا در مجمع از ابن عباس نقل كرده: زن بهنگام ولادت گودالى مىكند و در سرآن مى نشست اگر دختر مىزاييد در همان گودال دفنش مى كرد و اگر نوزاد پسر بود او را نگاه مىداشت. ناگفته نماند: اين كار شوم عادت همه قبائل عرب نبود.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| الْمَوْءُودَةُ | ۱ |
