بِالْوَاد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِالْوَاد | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِالْوَاد | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۱: | ||
سيلگاه. دره. راغب گويد: وادى در اصل محل جريان آب است ودره را از آن وادى گفتهاند. طبرسى فرموده: وادى كرانه كوه است. مجراى بزرگ آب را نيز وادى گويند. و آن در اصل بزرگى امر است و خونبها را از آن ديه گويند كه عطايى است در مقابل امر عظيم يعنى قتل. به نظر بعضى آن در اصل به معنى جريان است در مصباح گويد: «وَدَى الشَّىْء» يعنى جارى شد و وادى به معنى دره از آن است [توبه:121]. درهاى را نمىپيمايند مگر آنكه بر آنها نوشته شود. *[ابراهيم:37]. خدايا من ذريهام را در دره بى كشت اسكان دادم. در صحاح گويند: اغلب اوقات بكسره دال اكتفا كرده و ياء را حذف مىكنند مثل [طه:12]. در آيه [شعراء:225]. مراد از آن طريقه و نوع است از انواع مدح و ذمّ و خيال و غيره. جمع وادى در قران مجيد اوديه است [رعد:17]. از آسمان باران نازل كرد درهها به اندازه و وسعت خود جارى شدند. | سيلگاه. دره. راغب گويد: وادى در اصل محل جريان آب است ودره را از آن وادى گفتهاند. طبرسى فرموده: وادى كرانه كوه است. مجراى بزرگ آب را نيز وادى گويند. و آن در اصل بزرگى امر است و خونبها را از آن ديه گويند كه عطايى است در مقابل امر عظيم يعنى قتل. به نظر بعضى آن در اصل به معنى جريان است در مصباح گويد: «وَدَى الشَّىْء» يعنى جارى شد و وادى به معنى دره از آن است [توبه:121]. درهاى را نمىپيمايند مگر آنكه بر آنها نوشته شود. *[ابراهيم:37]. خدايا من ذريهام را در دره بى كشت اسكان دادم. در صحاح گويند: اغلب اوقات بكسره دال اكتفا كرده و ياء را حذف مىكنند مثل [طه:12]. در آيه [شعراء:225]. مراد از آن طريقه و نوع است از انواع مدح و ذمّ و خيال و غيره. جمع وادى در قران مجيد اوديه است [رعد:17]. از آسمان باران نازل كرد درهها به اندازه و وسعت خود جارى شدند. | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, الْمُقَدّس:78, طُوًى:69, فِرْعَوْن:64, الّذِين:60, أَنَا:51, مُوسَى:46, رَبّه:37, إِنّک:37, الصّخْر:37, فِي:37, نَادَاه:33, نَعْلَيْک:33, اذْهَب:33, جَابُوا:33, ذِي:33, إِلَى:28, الْأَوْتَاد:28, إِذ:28, فَاخْلَع:28, رَبّک:24, طَغَوْا:24, ثَمُود:24, اخْتَرْتُک:24, حَدِيث:24, إِنّه:19, الْبِلاَد:19, أَتَاک:19, فَاسْتَمِع:19, هَل:15, إِنّي:15, لِمَا:15, طَغَى:15, يَا:10, يُوحَى:10, مِثْلُهَا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::بِالْوَاد]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۱۲
«واد» در اصل «وادى» بوده، و به معناى بستر رودخانه، یا محل عبور سیلاب ها، و گاه به معناى «درّه» نیز آمده; چرا که سیلاب ها از دره هایى که در کنار کوه ها است مى گذرد. و در اینجا مناسب معناى دوم، یعنى دره ها و کوهپایه ها است; زیرا با توجّه به آیات دیگر قرآن که درباره این قوم سخن مى گوید، و در بالا اشاره شد، قوم «ثمود» خانه هاى خود را در دامنه کوه ها مى ساختند، به این ترتیب که سنگ ها را مى بریدند و در درون آنها خانه هاى امنى ایجاد مى کردند.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
سيلگاه. دره. راغب گويد: وادى در اصل محل جريان آب است ودره را از آن وادى گفتهاند. طبرسى فرموده: وادى كرانه كوه است. مجراى بزرگ آب را نيز وادى گويند. و آن در اصل بزرگى امر است و خونبها را از آن ديه گويند كه عطايى است در مقابل امر عظيم يعنى قتل. به نظر بعضى آن در اصل به معنى جريان است در مصباح گويد: «وَدَى الشَّىْء» يعنى جارى شد و وادى به معنى دره از آن است [توبه:121]. درهاى را نمىپيمايند مگر آنكه بر آنها نوشته شود. *[ابراهيم:37]. خدايا من ذريهام را در دره بى كشت اسكان دادم. در صحاح گويند: اغلب اوقات بكسره دال اكتفا كرده و ياء را حذف مىكنند مثل [طه:12]. در آيه [شعراء:225]. مراد از آن طريقه و نوع است از انواع مدح و ذمّ و خيال و غيره. جمع وادى در قران مجيد اوديه است [رعد:17]. از آسمان باران نازل كرد درهها به اندازه و وسعت خود جارى شدند.
