نَاضِرَة: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(Added word proximity by QBot)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/نَاضِرَة | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/نَاضِرَة | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۹: خط ۱۰:
نضر و نضارت به معنى طراوت و زيبايى است. راغب گويد: «اَلنَّضْرَةُ: اَلْحُسْنُ كَالنِضارَةِ» در مصباح نيز آن را زيبايى و نضير را زيبا گفته است در نهج البلاغه خطبه 219 فرموده: «كَلَحَتِ الْوُجُوهُ النَّواضِرُ» چهره‏هاى زيبا، بدمنظر شدند. [قيامة:23-22]. چهره‏هايى در آن روز با طراوت و زيبااند و به نعمت خدا نگاه مى‏كنند. [مطفّفين:24]. در چهره‏هاى آنها طراوت نعمت را مشاهده مى‏كنى كه نعمت خوش منظرشان كرده است. [انسان:11]. خدا در ظاهرشان طراوت و زيبايى و در قلوبشان شادى قرار داده است.
نضر و نضارت به معنى طراوت و زيبايى است. راغب گويد: «اَلنَّضْرَةُ: اَلْحُسْنُ كَالنِضارَةِ» در مصباح نيز آن را زيبايى و نضير را زيبا گفته است در نهج البلاغه خطبه 219 فرموده: «كَلَحَتِ الْوُجُوهُ النَّواضِرُ» چهره‏هاى زيبا، بدمنظر شدند. [قيامة:23-22]. چهره‏هايى در آن روز با طراوت و زيبااند و به نعمت خدا نگاه مى‏كنند. [مطفّفين:24]. در چهره‏هاى آنها طراوت نعمت را مشاهده مى‏كنى كه نعمت خوش منظرشان كرده است. [انسان:11]. خدا در ظاهرشان طراوت و زيبايى و در قلوبشان شادى قرار داده است.


===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
يَوْمَئِذ:100, وُجُوه:100, وَ:91, إِلَى:55, رَبّهَا:46, نَاظِرَة:37, الْآخِرَة:37, تَذَرُون:28, الْعَاجِلَة:19, بَاسِرَة:10, تُحِبّون:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::نَاضِرَة]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۴۳

آیات شامل این کلمه

«نَاضِرَة» از مادّه «نضرة» به معناى شادابى خاصى است که بر اثر وفور نعمت و رفاه به انسان دست مى دهد که توأم با سرور و زیبایى و نورانیت است، یعنى رنگ رخساره آنها از وضع حالشان خبر مى دهد که چگونه غرق نعمت هاى الهى شده اند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

نضر و نضارت به معنى طراوت و زيبايى است. راغب گويد: «اَلنَّضْرَةُ: اَلْحُسْنُ كَالنِضارَةِ» در مصباح نيز آن را زيبايى و نضير را زيبا گفته است در نهج البلاغه خطبه 219 فرموده: «كَلَحَتِ الْوُجُوهُ النَّواضِرُ» چهره‏هاى زيبا، بدمنظر شدند. [قيامة:23-22]. چهره‏هايى در آن روز با طراوت و زيبااند و به نعمت خدا نگاه مى‏كنند. [مطفّفين:24]. در چهره‏هاى آنها طراوت نعمت را مشاهده مى‏كنى كه نعمت خوش منظرشان كرده است. [انسان:11]. خدا در ظاهرشان طراوت و زيبايى و در قلوبشان شادى قرار داده است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...