قَبَس

آیات شامل این کلمه

«قَبَس» (بر وزن قفس) به معناى مختصرى از آتش است که از مجموعه اى جدا مى کنند، و با توجّه به این که معمولاً مشاهده آتش در بیابان ها نشان مى دهد که جمعیتى گرد آن جمع اند، و یا این که شعله اى را بر جاى بلندى روشن ساخته اند که کاروانیان در شب راه را گم نکنند و با توجّه به تعبیرات دیگر استفاده مى شود که موسى باهمسر و فرزند خود در شبى تاریک از بیابان عبور مى کرده، شبى سرد و ظلمانى، که راه را گم کرده بود.

ریشه کلمه

• قبس‌ (۳ بار)

قاموس قرآن

(بروزن فرس) شعله‏اى از آتش است كه از آتشى برداشته شود در قاموس گفته: «شُعلَةُ نار تقتبس من معظم النار» و نیز مصدر است به معنی اخذ شعله «قَبَسَ النَّارَ قَبْساً: اَخَذَها شُعْلَةً» طبرسى شعله آتش فرموده كه در سر نى يا چوب باشد اقتباس كه به معنى اخذ شعله است به طور استعاره به طلب علم و استفاده گفته مى‏شود «اَقْتَبَسَ الْعِلْمُ: اِسْتَفادَهُ». [طه:10]. من آتشى احساس كردم شايد از آن شعله‏اى به شما آورم يا از آن راه يابم. [نمل:7]. «قَبَس» ظاهرا مصدر به معنى مفعول است و شهاب به معنى تكه آتش است يعنى تكه اخذ شده«تَصْطَلُون» يعنى تا گرم شويد. * [حديد:13]. روزى كه مردان و زنان منافق به اهل ايمان گويند مهلت دهيد تا از نور شما استفاده كنيم. شايد در «نور» راجع به آيه بيشتر توضيح داده شود.

کلمات نزدیک مکانی

لَعَلّکُم بِشِهَاب آتِيکُم تَصْطَلُون فَلَمّا جَاءَهَا أَو بِخَبَر نُودِي أَن مِنْهَا سَآتِيکُم بُورِک مَن نَارا آنَسْت إِنّي

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...