فَفَهّمْنَاهَا: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَفَهّمْنَاهَا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَفَهّمْنَاهَا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۹: | خط ۱۰: | ||
علم و دانستن. «فَهِمَهُ فَهْماً عَلِمَهُ وَ عَرَفَهُ بِقَلْبِهَ» و آن متعلق به معانى است نه ذوات گويند «فَهِمْتُ الْكَلامَ» ولى «فَهِمْتُ الرَّجُلَ» صحيح نيست بلكه «عَرَفْتُ الرَّجُلَ» درست است (اقرب). تفهيم: دانا كردن. [انبیاء:79]. ضمير «ها» به حكومت و فتوى راجع است يعنى: فتواى مسئله را به سليمان تفهيم كرديم و به هر دو از داود و سليمان علم و حكمت داديم اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن نيامده است. | علم و دانستن. «فَهِمَهُ فَهْماً عَلِمَهُ وَ عَرَفَهُ بِقَلْبِهَ» و آن متعلق به معانى است نه ذوات گويند «فَهِمْتُ الْكَلامَ» ولى «فَهِمْتُ الرَّجُلَ» صحيح نيست بلكه «عَرَفْتُ الرَّجُلَ» درست است (اقرب). تفهيم: دانا كردن. [انبیاء:79]. ضمير «ها» به حكومت و فتوى راجع است يعنى: فتواى مسئله را به سليمان تفهيم كرديم و به هر دو از داود و سليمان علم و حكمت داديم اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن نيامده است. | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, شَاهِدِين:51, لِحُکْمِهِم:46, سُلَيْمَان:46, کُنّا:42, کُلاّ:37, الْقَوْم:33, آتَيْنَا:33, غَنَم:28, حُکْما:28, فِيه:24, نَفَشَت:19, عِلْما:19, سَخّرْنَا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فَفَهّمْنَاهَا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۱۹
ریشه کلمه
قاموس قرآن
علم و دانستن. «فَهِمَهُ فَهْماً عَلِمَهُ وَ عَرَفَهُ بِقَلْبِهَ» و آن متعلق به معانى است نه ذوات گويند «فَهِمْتُ الْكَلامَ» ولى «فَهِمْتُ الرَّجُلَ» صحيح نيست بلكه «عَرَفْتُ الرَّجُلَ» درست است (اقرب). تفهيم: دانا كردن. [انبیاء:79]. ضمير «ها» به حكومت و فتوى راجع است يعنى: فتواى مسئله را به سليمان تفهيم كرديم و به هر دو از داود و سليمان علم و حكمت داديم اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن نيامده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ شَاهِدِين لِحُکْمِهِم سُلَيْمَان کُنّا کُلاّ الْقَوْم آتَيْنَا غَنَم حُکْما فِيه نَفَشَت عِلْما سَخّرْنَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...