التّنّور: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/التّنّور | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/التّنّور | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۱۰: | خط ۱۱: | ||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, فَار:77, فِيهَا:65, أَمْرُنَا:61, مِن:57, جَاء:53, کُل:49, فَاسْلُک:41, قُلْنَا:41, زَوْجَيْن:41, احْمِل:37, اثْنَيْن:33, إِذَا:26, فَإِذَا:26, مُقِيم:22, حَتّى:22, وَحْيِنَا:22, أَهْلَک:18, عَذَاب:18, بِأَعْيُنِنَا:14, إِلاّ:10, الْفُلْک:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::التّنّور]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۷
«تَنُّور» (با تشدید نون) همان معنا را مى بخشد که «تنور» در فارسى متداول امروز، یعنى محلى که نان در آن پخت و پز مى شود.
ریشه کلمه
- تنور (۲ بار)
قاموس قرآن
تنور نان. [هود:40] تا چون امر ما آمد و تنور فوران كرد. در قاموس و صحّاح و اقرب الموارد معناى اوّلى تنور را همان تنور نان گفتهاند. در الميزان هست: تنّور همان تنور نان است و آن چيزيست كه لغت عربى و فارسى در آن متّحداند و يا اصل آن فارسى است. اين كلمه دو بار در قرآن آمدهاست. ظاهر آيه آنست كه شروع طوفان نوح با جوشيدن آب و فوران آن از يك تنور معهود بوده است. درباره آن اقوال ديگرى هيت طالبين به مجمع و غيره رجوع كنند از آن جمله از ابن عباس و غيره نقل شده كه تنّور روى زمين است و زجّاج آن را اختيار كرده است و در صحاح آن را به على «عليه السلام» نسبت مىدهند و در مجمع الميزان احتمال دادهاند كه مراد از «فارَالتنّور» اشتداد غضب خداوند باشد. عيّاشى در تفسير خود چند حديث آورده كه تنور معهود در مسجد كوفه بود و آب در بدو طوفان از آن فوران كرد. در كافى نيز چنين نقل شده است.