يَلْهَث: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(Added word proximity by QBot)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/يَلْهَث | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/يَلْهَث | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۶: خط ۷:
*[[ریشه لهث‌ | لهث‌]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: لهث‌| ]]
*[[ریشه لهث‌ | لهث‌]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: لهث‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
لهث آن است كه سگ از عطش زبانش را بيرون آورد چنانكه در مفردات و مجمع گفته است در قاموس و اقرب گفته: «لَهَثَ الْكَلْبُ وَ غَيْرُهُ» سگ و غير سگ زبانش را با تنفس شديد از جهت عطش يا رنج يا خستگى بيرون آورد [اعراف:176]. يعنى حكايت او حكايت سگ است كه اگر بر آن حمله كنى زبانش را بيرون آورد و اگر تركش كنى باز زبانش را بيرون مى‏آورد، اين مثل آنان است كه آيات ما را تكذيب كرده‏اند. ظاهراً مراد آن است: همانطور كه سگ زبانش را با دم زدن شديد بيرون مى‏كند خواه او را بزنى يا نزنى، آن شخص هم خواستش هواى نفس است خواه وسائل توفيق در اختيارش باشد يا نباشد، مكذبين هم عادتشان همان است خواه هدايتشان كنى يا نكنى. واللَّه اعلم.
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
أَو:100, تَتْرُکْه:100, ذٰلِک:89, عَلَيْه:89, يَلْهَث:83, تَحْمِل:78, مَثَل:78, الْقَوْم:66, إِن:66, الّذِين:55, الْکَلْب:55, کَذّبُوا:44, کَمَثَل:44, بِآيَاتِنَا:33, فَمَثَلُه:33, فَاقْصُص:21, هَوَاه:21, الْقَصَص:16, اتّبَع:16, لَعَلّهُم:10, وَ:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::يَلْهَث]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۱

آیات شامل این کلمه

«یَلْهَثْ» از مادّه «لهْث» (بر وزن بحث) به معناى زبان در آوردن سگ به هنگام تشنگى است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

لهث آن است كه سگ از عطش زبانش را بيرون آورد چنانكه در مفردات و مجمع گفته است در قاموس و اقرب گفته: «لَهَثَ الْكَلْبُ وَ غَيْرُهُ» سگ و غير سگ زبانش را با تنفس شديد از جهت عطش يا رنج يا خستگى بيرون آورد [اعراف:176]. يعنى حكايت او حكايت سگ است كه اگر بر آن حمله كنى زبانش را بيرون آورد و اگر تركش كنى باز زبانش را بيرون مى‏آورد، اين مثل آنان است كه آيات ما را تكذيب كرده‏اند. ظاهراً مراد آن است: همانطور كه سگ زبانش را با دم زدن شديد بيرون مى‏كند خواه او را بزنى يا نزنى، آن شخص هم خواستش هواى نفس است خواه وسائل توفيق در اختيارش باشد يا نباشد، مكذبين هم عادتشان همان است خواه هدايتشان كنى يا نكنى. واللَّه اعلم.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...