نَمَارِق

آیات شامل این کلمه

«نَمَارِق» جمع «نُمْرقه» (بر وزن غُلغُله)، به معناى پشتى کوچک است که بر آن تکیه مى کنند، و معمولاً به هنگام استراحت کامل از آنها استفاده مى شود، و تعبیر به «مَصْفُوفَة» اشاره به تعدد و نظم خاصى است که بر آنها حاکم است.

ریشه کلمه

• نمرق‌ (۱ بار)

قاموس قرآن

[غاشيه:16-15]. نمرق ونمرقه به معنى و ساده و پشتى است در مصباح گفته:«النُمْرُق:الوسادة» جمع آن نمارق است يعنى در بهشت پشتى هايى است رديف هم و فرشهايى است گسترده، نمارق نكره است نمى‏شود مثل پشتى‏هاى دنيا باشد. در نهج البلاغه حكمت 109 فرموده: «نَحْنُ النُّمْرُقَهُ الْوُسْطى بِها يَلْحَقُ التَّالى وَاِلَيْهايَرْجِعُ الْغالى» يعنى ما پشتى وسط هستيم آينده به آن ملحق مى‏شود و غلوكننده به آن بر مى گردد. محمد عبده در تفسير اين كلام گويد:همانطور كه به پشتى براى راحتى و آرامش تكيه مى‏كنند اهل بيت (عليهم السلام) نيز مانند و ساده‏اند كه مردم در امور دين به آنها استناد كنند و وسطى اند يعنى معتدل و حد وسط اند كه قاصر به آنها لاحق شده و متجاوز به آنها برمى گردد، نمارق فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است.

کلمات نزدیک مکانی

وَ مَصْفُوفَة مَوْضُوعَة زَرَابِي أَکْوَاب أَ مَرْفُوعَة مَبْثُوثَة سُرُر فَلا يَنْظُرُون فِيهَا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...