رُفَاتا: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(Added word proximity by QBot)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/رُفَاتا | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/رُفَاتا | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۶: خط ۷:
*[[ریشه رفت‌ | رفت‌]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: رفت‌| ]]
*[[ریشه رفت‌ | رفت‌]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: رفت‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
رفت در اصل شكستن و كوبيدن است در اقرب آمده «رفته:كسره و دقّه» در نهايه گويد: رفات هر چيزى كه شكسته و كوبيده شود. مجمع گويد: رفات هر چيز شكسته و پوسيده است و از مبرد نقل كرده رفات هر چيز كوبيده است كه در اثر كثرت كوبيده شدن سائيده شود. [اسراء:49] و آيه 98 همين سوره از رفات استخوانهائى است كه پوسيده و سائيده شده‏اند. نا گفته نماند در آياتيكه تراب به جاى رفات آمده در همه پيش از كلمه عظام است [مؤمنون:82]. صافات:16، واقعه:47، [صافات:53]. اين نشان مى‏دهد كه مراد از تراب در آيات فوق خاكى است كه پوسيدن گوشتهاى بدن به وجود آمده و چون رفات پيوسته بعد از عظام آمده لابد آن خاكى است كه از پوسيدن استخوآنهاتوليد شده است. و در نهج البلاغه خطبه 119 آمده «و من الرفات جيران» محمد عبده در ترجمه آن گويد:رفات استخوانهاى كوبيده و خورد شده است .
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
أَ:100, وَ:86, إِنّا:52, عِظَاما:52, لَمَبْعُوثُون:47, کُنّا:47, إِذَا:41, خَلْقا:41, جَدِيدا:35, قَالُوا:30, قُل:21, کُونُوا:18, سَبِيلا:16, حِجَارَة:16, لَم:16, بِآيَاتِنَا:13, کَفَرُوا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::رُفَاتا]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۰

آیات شامل این کلمه

«رُفات» (بر وزن کرات)، به هر چیزى که کهنه، پوسیده و متلاشى شود مى گویند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

رفت در اصل شكستن و كوبيدن است در اقرب آمده «رفته:كسره و دقّه» در نهايه گويد: رفات هر چيزى كه شكسته و كوبيده شود. مجمع گويد: رفات هر چيز شكسته و پوسيده است و از مبرد نقل كرده رفات هر چيز كوبيده است كه در اثر كثرت كوبيده شدن سائيده شود. [اسراء:49] و آيه 98 همين سوره از رفات استخوانهائى است كه پوسيده و سائيده شده‏اند. نا گفته نماند در آياتيكه تراب به جاى رفات آمده در همه پيش از كلمه عظام است [مؤمنون:82]. صافات:16، واقعه:47، [صافات:53]. اين نشان مى‏دهد كه مراد از تراب در آيات فوق خاكى است كه پوسيدن گوشتهاى بدن به وجود آمده و چون رفات پيوسته بعد از عظام آمده لابد آن خاكى است كه از پوسيدن استخوآنهاتوليد شده است. و در نهج البلاغه خطبه 119 آمده «و من الرفات جيران» محمد عبده در ترجمه آن گويد:رفات استخوانهاى كوبيده و خورد شده است .


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...