تُفَنّدُون

آیات شامل این کلمه

«تُفَنِّدُون» از مادّه «فَنَد» (بر وزن نمد) به معناى ناتوانى فکر و سفاهت و بعضى به معناى دروغ دانسته اند و در اصل به معناى فساد است; بنابراین جمله «لولا أن تفنّدون» یعنى: اگر مرا سفیه و فاسد العقل نخوانید.

ریشه کلمه

• فند (۱ بار)
• ى‌ (۱۰۴۴ بار)

قاموس قرآن

(بر وزن فرس) كم عقلى. ضعف رأى. «فَنِدَ الرَّجُلُ فَنَداً: خَرِفَ» تفنيد آن است كه كم عقلى و ضعف رأى را به كسى نسبت دهى [يوسف:94]. پدرشان (يعقوب «عليه السلام») گفت من بوى يوسف را استشمام مى‏كنم اگر در اشتباهم نشماريد و سفيهم ندانيد. يعنى اگر نگوئيد كه سفيه شده و كم عقل گرديده است. فِند (به كسر فاء و سكون نون) كوه بزرگ است اميرالمومنين «عليه السلام» در نهج البلاغه حكمت 447 درباره مالك اشتر رحمه‏اللَّه فرموده: «مالِكٌ وَ ما مالِكٌ (وَاللَّهِ) لَوْكانَ جَبَلاً لَكانَ فِنْداً...»مالك كيست مالك ؟اگر كوه بود كوه بزرگى بود. اين لفظ در قرآن مجيد فقط يكبار آمده است.

کلمات نزدیک مکانی

قَالُوا أَن تَاللّه لا إِنّک لَفِي لَو يُوسُف ضَلاَلِک الْقَدِيم فَلَمّا رِيح لَأَجِد إِنّي أَبُوهُم قَال

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...