بَرَکَات

آیات شامل این کلمه

«برکات» جمع «برکت» است و در اصل به معناى «ثبات» و استقرار چیزى است و به هر نعمت و موهبتى که پایدار بماند اطلاق مى گردد، در برابر موجودات بى برکت که زود فانى، نابود و بى اثر مى شوند.

ریشه کلمه

• برک‌ (۳۲ بار)

قاموس قرآن

فايده ثابت. قاموس بركت را نموّ، زيادت، سعادت و و بروك را ثبوت معنى كرده و گويد: بارك على محمّد و آل محمّد يعنى شرف و كرامت آنها را هميشگى كن. مجمع البيان ذيل آيه 97 از سوره بقره گفته: اصل بركت به معنى ثبوت است گويند:«بَرَكَ بروكاً» يعنى ثابت شد، پس بركت به معنى ثبوت فايده است در اثر نمّو و رشد، مَجْمَع آب را بركه گويند كه آب در آن ثابت است. در مفردات گويد: بركت يعنى ثبوت خير خدائى در يك چيز، و مجمع آب را از آن بركه ناميده‏اند. مبارك چيزى است كه در آن فايده ثابت باشد. تبارك اللّه از آن جهت گفته مى‏شود كه فايده‏هاى ثابت در خدا و از خداست با بلندى مقام. از مجموع آنچه كه نقل شد به دست مى‏آيد كه بركت به معنى فايده ثابت است (و ممكن است گاهى از ان مطلق ثبوت اراده شود) و آن با نموّ و زيادت و سعادت قابل جمع و بلكه از اين معانى كنار نيست. [اعراف:54] يعنى ثابت در خير است، هميشه مفيد است خدائى كه پرورش دهنده مخلوقات است. مجمع البيان آنرا ثبوت دائمى معنى كرده و گويد: بلند مقام است در يكتائى ابدى. ولى ترجمه ما بهتر از آنست مخصوصاً كه تبارك اللّه در 9 محلّ از قرآن آمده و در قبل يا بعد آنها نعمت و قدرت خدا ذكر شده است و آن با فايده و مفيد بودن بسيار مى‏سازد،گرچه اين ترجمه (هميشگى است خدائى كه ربّ العالمين است) نيز كاملاً درست و صحيح است. [فصّلت:10] در روى زمين كوههاى ثابت و فايده دائمى قرار داد [اعراف:96] هر آينه مى‏گشاديم بر آنها فايده‏هاى ثابت از آسمان. قرآن مجيد و كعبه و باران و عيسى از آن جهت در آيات شريفه، مبارك خوانده شده‏اند كه در آنها بركت و فايده ثابت هست و محلّ بركت‏اند.

کلمات نزدیک مکانی

وَ عَلَيْک مِن عَلَيْهِم لَفَتَحْنَا السّمَاء أُمَم مِنّا عَلَى بِسَلاَم اتّقَوْا اهْبِط الْأَرْض مِمّن آمَنُوا نُوح يَا الْقُرَى لٰکِن مَعَک أَهْل الْخَاسِرِين قِيل کَذّبُوا فَأَخَذْنَاهُم أَن سَنُمَتّعُهُم لَو بِمَا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...