فَاعْتِلُوه: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(Added word proximity by QBot)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَاعْتِلُوه | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَاعْتِلُوه | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۸: خط ۹:
*[[ریشه ه‌ | ه‌]] (۳۵۷۶ بار) [[کلمه با ریشه:: ه‌| ]]
*[[ریشه ه‌ | ه‌]] (۳۵۷۶ بار) [[کلمه با ریشه:: ه‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
كشيدن با قهر. [دخان:47]. بگيريد او را و بكشيدش به وسط آتش. راغب گويد: عتل گرفتن از هر طرف شى‏ء و كشيدن به قهر است در اقرب آمده: «عَتَلَهُ عَتْلاً: اَخَذَ بِمَجامِعِهِ وِ جَرَّهُ عنیفاً وَ جَذَبَهُ» ولى بايد آن در آيه فقط به معنى كشيدن باشد كه «خُذُوه» از قيد اخذ بى‏نياز مى‏كند. اين آيه قريب المضمون است با آيه [طور:13]. كه دّع به معنى دفع و انداختن به عنف است. *[قلم:13]. عتلّ به ضم عين و تاء و تشديد لام به معنى بد رفتار و خشن است در مجمع فرموده: آن به معنى بدخلق و خشن و اصل آن به معنى دفع است. در نهايه گفته «الشديد الجافى والفّظ الغليظ» جوهری گفته: «العتّل: الغليظ الجافى» بدخلقى با معناى اصلى كه كشيدن و دفع است مى‏سازد كه بدخلق شخص را با زبان بد از خود مى‏راند بعضى‏ها مثل راغب آنرا اكول منوع گفته‏اند ولى ظاهراً آن با آيه مناسب نيست چنان كه ملاحظه آيات قبل روشن مى‏كند. معنى آيه چنين است: با همه آنها بدرفتار و شرير است «زنيم» چنانكه در «زنم» گفته‏ايم ظاهراً به معنى شرير و لئيم است. عتله عمود آهنينى كه با آن ديوارها را مى‏كوبند و به قولى آهن بزرگى كه سنگ و درخت را با آن مى‏كنند (نهايه).
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
خُذُوه:100, إِلَى:100, الْحَمِيم:100, کَغَلْي:85, سَوَاء:85, الْبُطُون:85, ثُم:70, الْجَحِيم:70, فِي:70, صُبّوا:55, يَغْلِي:55, کَالْمُهْل:40, فَوْق:40, رَأْسِه:25, مِن:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فَاعْتِلُوه]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۱۲

آیات شامل این کلمه

«اعْتِلُوه» از ماده «عَتل» (به وزن قتل)، به معناى گرفتن و کشیدن و پرتاب کردن است; کارى که مأموران با مجرمان سرکشى که در برابر هیچ قانونى سر تسلیم فرود نمى آورند، انجام مى دهند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

كشيدن با قهر. [دخان:47]. بگيريد او را و بكشيدش به وسط آتش. راغب گويد: عتل گرفتن از هر طرف شى‏ء و كشيدن به قهر است در اقرب آمده: «عَتَلَهُ عَتْلاً: اَخَذَ بِمَجامِعِهِ وِ جَرَّهُ عنیفاً وَ جَذَبَهُ» ولى بايد آن در آيه فقط به معنى كشيدن باشد كه «خُذُوه» از قيد اخذ بى‏نياز مى‏كند. اين آيه قريب المضمون است با آيه [طور:13]. كه دّع به معنى دفع و انداختن به عنف است. *[قلم:13]. عتلّ به ضم عين و تاء و تشديد لام به معنى بد رفتار و خشن است در مجمع فرموده: آن به معنى بدخلق و خشن و اصل آن به معنى دفع است. در نهايه گفته «الشديد الجافى والفّظ الغليظ» جوهری گفته: «العتّل: الغليظ الجافى» بدخلقى با معناى اصلى كه كشيدن و دفع است مى‏سازد كه بدخلق شخص را با زبان بد از خود مى‏راند بعضى‏ها مثل راغب آنرا اكول منوع گفته‏اند ولى ظاهراً آن با آيه مناسب نيست چنان كه ملاحظه آيات قبل روشن مى‏كند. معنى آيه چنين است: با همه آنها بدرفتار و شرير است «زنيم» چنانكه در «زنم» گفته‏ايم ظاهراً به معنى شرير و لئيم است. عتله عمود آهنينى كه با آن ديوارها را مى‏كوبند و به قولى آهن بزرگى كه سنگ و درخت را با آن مى‏كنند (نهايه).


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...