ریشه صير: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(Added root proximity by QBot) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::صير]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | |||
رجوع. انتقال. تحوّل. رسيدن. (اقرب). [شورى:53]. مصير: مصدر ميمى و اسم مكان است مثل [ابراهيم:30]. كه مصدر ميمى است يعنى: متمتع شويد حتماً بازگشت شما به سوى آتش است. و مثل [انفال:16]. در آيات [مائده:18]، [بقره:285]، [آل عمران:28]. و نظير آنها گرچه منظور رجوع به آخرت و رحمت و عذاب خداوند است ولى به عقيده من مراد از تعبير رجوع الى اللّه خلود و بقا است يعنى برگشت همه به سوى خلود و ثبوت است. چون عالم ربوبيت عالم خلود و ثبوت و بقا است. [نحل:96]. به موجب آيات فوق بازگشت همه اعم از نيك و بد يه سوى خداست [انبياء:93]، [مائده:105]. رجوع به خلود (رحمت يا عذاب). بايد دانست صيرورت رجوع و انتقال به طور تحوّل است مثل صيرورت و تبديل شراب به سركه و صيرورت نطفه به حالت جنينى. نه به معنى مطلق رجوع. در اين صورت مقصود از مصير الى اللّه آن است كه بشر به تدريج مبدل به جاودانى مىشود [تحريم:9]. يعنى جايگاه آنها جهنّم است و بد باز گشت گاهى است كه يشر به تدريج در اثر اعمال بد جهنّمى مىشود و اين اعمال نيك و بد است كه تدريجاً آدمى را به رحمت محض و عذاب و شكنجه و جهنّمى بودن تبديل مىكند. | |||
===ریشههای [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
اله:100, الله:100, الى:94, وله:93, هم:84, بئس:81, ل:72, ها:70, ه:69, ما:67, جهنم:61, فى:55, الذين:49, يا:46, نا:44, اوى:43, لا:42, کم:42, ف:42, ک:41, ايى:39, قول:39, ان:37, ارض:35, نور:34, الا:32, انن:32, من:32, ى:31, سوء:29, لم:29, ربب:27, کفر:26, ب:24, سمو:24, ا:24, امن:23, على:22, ضرب:21, صوب:21, ولى:21, علم:20, اذا:20, عذب:20, انس:19, نفس:19, ولد:18, صلى:18, بين:18, کون:18, سمع:18, خلد:18, مثل:17, عن:17, ظلم:17, اذن:17, يوم:17, قد:17, حلف:17, اذ:17, امر:16, غفر:16, کلف:16, جدل:16, درج:16, حجج:16, هى:16, رفع:16, شقق:16, ضعف:16, جهد:16, سوى:16, جزى:16, لقى:16, اهل:16, انى:15, شرک:15, خفى:15, کتب:15, عمى:15, ابراهيم:15, قتل:15, رئى:15, عند:15, صور:15, ثم:15, وعد:14, موت:14, نوب:14, جعل:14, رجل:14, بصر:14, اول:14, متع:14, هما:14, قعد:14, هو:14, ائى:14, اخذ:14, غلظ:14, لکن:14, جىء:14, نسو:14, فتن:14, عبد:14, جند:14, حيى:14, طوع:14, سرع:13, جمع:13, نحن:13, عدد:13, شىء:13, وقى:13, بيت:13, صدر:13, ملک:13, اسماعيل:12, نجو:12, سبل:12, حسن:12, ضرر:12, صحب:12, رسل:12, نفق:12, ذلک:12, خشع:11, التى:11, حسب:11, سرر:11, بعد:11, زجو:11, حشر:11, طول:11, خرج:11, انا:11, لعن:11, او:11, شهق:11, وکل:11, ذى:11, شکر:11, زکو:11, عجز:11, قلل:11, عقب:10, ضلل:10, سخط:10, هجر:10, حقق:10, غضب:10, جنن:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۵۹
تکرار در قرآن: ۲۹(بار)
قاموس قرآن
رجوع. انتقال. تحوّل. رسيدن. (اقرب). [شورى:53]. مصير: مصدر ميمى و اسم مكان است مثل [ابراهيم:30]. كه مصدر ميمى است يعنى: متمتع شويد حتماً بازگشت شما به سوى آتش است. و مثل [انفال:16]. در آيات [مائده:18]، [بقره:285]، [آل عمران:28]. و نظير آنها گرچه منظور رجوع به آخرت و رحمت و عذاب خداوند است ولى به عقيده من مراد از تعبير رجوع الى اللّه خلود و بقا است يعنى برگشت همه به سوى خلود و ثبوت است. چون عالم ربوبيت عالم خلود و ثبوت و بقا است. [نحل:96]. به موجب آيات فوق بازگشت همه اعم از نيك و بد يه سوى خداست [انبياء:93]، [مائده:105]. رجوع به خلود (رحمت يا عذاب). بايد دانست صيرورت رجوع و انتقال به طور تحوّل است مثل صيرورت و تبديل شراب به سركه و صيرورت نطفه به حالت جنينى. نه به معنى مطلق رجوع. در اين صورت مقصود از مصير الى اللّه آن است كه بشر به تدريج مبدل به جاودانى مىشود [تحريم:9]. يعنى جايگاه آنها جهنّم است و بد باز گشت گاهى است كه يشر به تدريج در اثر اعمال بد جهنّمى مىشود و اين اعمال نيك و بد است كه تدريجاً آدمى را به رحمت محض و عذاب و شكنجه و جهنّمى بودن تبديل مىكند.
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
الْمَصِيرُ | ۲۳ |
مَصِيراً | ۴ |
مَصِيرَکُمْ | ۱ |
تَصِيرُ | ۱ |