ریشه رکض: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::رکض]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
«رکض» (بر وزن مکث) به معناى کوبیدن پا بر زمین، و گاه، به معناى دویدن آمده است; و در اینجا به معناى اول است. | |||
=== قاموس قرآن === | |||
به فتح (ر) پا به زمين زدن راغب گويد: آن زدن پا به زمين است هر گاه به سوار نسبت داده شود منظور دواندن اسب است مثل ركضت الفرس. و چون به راه رونده نسبت داده شود منظور راه رفتن است [ص:42]. پاى خود را به زمين زن و با پايت راه برو اين (چشمه) شستشو گاه است و خنك و آشاميدنى است. به نظر مىآيد كه ايّوب طاقت راه رفتن نداشت و خدا به وى توجّه فرموده و نيرو داد و فرمود پا به زمين زن. * [انبياء:12]. مراد از ركض در آيه فرار كردن و گريختن است يعنى چون عذاب ما را احساس كردند آنگاه از ديارشان مىگريختند نگريزيد... | |||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
لا:100, رکض:95, رجع:90, ها:90, ب:90, من:80, الى:80, ما:70, هم:70, ه:65, ترف:60, اذا:60, عذب:55, ى:50, نصب:50, نا:50, فى:50, رجل:45, ک:40, شطن:40, بئس:40, ذا:35, ن:30, مسس:25, هذا:25, حسس:20, کم:20, سکن:20, غسل:20, برد:15, لما:15, شرب:10, ف:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۵۰
تکرار در قرآن: ۳(بار)
در حال بارگیری...
«رکض» (بر وزن مکث) به معناى کوبیدن پا بر زمین، و گاه، به معناى دویدن آمده است; و در اینجا به معناى اول است.
قاموس قرآن
به فتح (ر) پا به زمين زدن راغب گويد: آن زدن پا به زمين است هر گاه به سوار نسبت داده شود منظور دواندن اسب است مثل ركضت الفرس. و چون به راه رونده نسبت داده شود منظور راه رفتن است [ص:42]. پاى خود را به زمين زن و با پايت راه برو اين (چشمه) شستشو گاه است و خنك و آشاميدنى است. به نظر مىآيد كه ايّوب طاقت راه رفتن نداشت و خدا به وى توجّه فرموده و نيرو داد و فرمود پا به زمين زن. * [انبياء:12]. مراد از ركض در آيه فرار كردن و گريختن است يعنى چون عذاب ما را احساس كردند آنگاه از ديارشان مىگريختند نگريزيد...
ریشه‌های نزدیک مکانی
لا رکض رجع ها ب من الى ما هم ه ترف اذا عذب ى نصب نا فى رجل ک شطن بئس ذا ن مسس هذا حسس کم سکن غسل برد لما شرب ف
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| يَرْکُضُونَ | ۱ |
| تَرْکُضُوا | ۱ |
| ارْکُضْ | ۱ |
