مُرَاغَما: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(Added word proximity by QBot)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/مُرَاغَما | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/مُرَاغَما | آیات شامل این کلمه ]]'''
«مُراغَم» از مادّه «رَغام» (بر وزن کلام) به معناى «خاک» گرفته شده، و «ارغام» به معناى به خاک مالیدن و ذلیل کردن است و «مراغم»، هم صیغه اسم مفعول است و هم اسم مکان، اما در آیه فوق به معناى اسم مکان آمده، یعنى مکانى که مى توانند در آن حق را اجراء کنند و اگر کسى با حق از روى عناد مخالفت کند، او را محکوم سازند و بینى او را به خاک بمالند.


=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===
*[[ریشه رغم‌ | رغم‌]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: رغم‌| ]]
*[[ریشه رغم‌ | رغم‌]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: رغم‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
[نساء:100]. مراغم (به صيغه مفعول) به معنى جايگاه و موضع است (مجمع) يعنى هر كه در راه خدا از موطن خود هجرت كند در زمين جايگاه بسيار و وسعت مى‏يابد كه در آن به خداى خود بندگى كند. رغام به فتح راء به معنى خاك نرم است (راغب) مجمع و اقرب آن را مطلق خاك گفته‏اند «رغم انف فلان» يعنى بينى اش به خاك افتاد «ارغم اللّه انفه» يعنى بينى اش را به خاك ماليد. به نظر مى‏آيد مراغم از اين جهت است كه شخص مهاجر در آن محل برغم انف دشمن به راحتى مشغول عبادت خداى خود مى‏شود. اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده است.
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, فِي:81, کَثِيرا:61, الْأَرْض:61, سَعَة:49, مَن:49, يَجِد:49, اللّه:42, سَبِيل:36, يَخْرُج:29, يُهَاجِر:23, مِن:23, بَيْتِه:16, مُهَاجِرا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::مُرَاغَما]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۵۴

آیات شامل این کلمه

«مُراغَم» از مادّه «رَغام» (بر وزن کلام) به معناى «خاک» گرفته شده، و «ارغام» به معناى به خاک مالیدن و ذلیل کردن است و «مراغم»، هم صیغه اسم مفعول است و هم اسم مکان، اما در آیه فوق به معناى اسم مکان آمده، یعنى مکانى که مى توانند در آن حق را اجراء کنند و اگر کسى با حق از روى عناد مخالفت کند، او را محکوم سازند و بینى او را به خاک بمالند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[نساء:100]. مراغم (به صيغه مفعول) به معنى جايگاه و موضع است (مجمع) يعنى هر كه در راه خدا از موطن خود هجرت كند در زمين جايگاه بسيار و وسعت مى‏يابد كه در آن به خداى خود بندگى كند. رغام به فتح راء به معنى خاك نرم است (راغب) مجمع و اقرب آن را مطلق خاك گفته‏اند «رغم انف فلان» يعنى بينى اش به خاك افتاد «ارغم اللّه انفه» يعنى بينى اش را به خاك ماليد. به نظر مى‏آيد مراغم از اين جهت است كه شخص مهاجر در آن محل برغم انف دشمن به راحتى مشغول عبادت خداى خود مى‏شود. اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...