غَسّاقا: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(Added word proximity by QBot)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/غَسّاقا | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/غَسّاقا | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۴: خط ۵:
*[[ریشه غسق‌ | غسق‌]] (۴ بار) [[کلمه با ریشه:: غسق‌| ]]
*[[ریشه غسق‌ | غسق‌]] (۴ بار) [[کلمه با ریشه:: غسق‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
[اسراء: 78]. راغب غسق را شدت ظلمت گفته و گويد «غَسَقُ اللَّيْلُ: شِدَّةُ ظُلْمَتِهِ» در نهج البلاغه خطبه 48 آمده: «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ كُلَّما وَقَبَ لَيْلٌ وَ غَسَقَ» حمد خدا را هر وقت كه شبى درآيد و تيره شود. ولى مجمع، قاموس و اقرب آن را تاريكى اول شب گفته‏اند به هر حال معنى آن تاريكى است خواه شديد باشد يا خفيف. معانى ديگرى نيز از قبيل پر شدن و سيلان دارد طبرسى اصل آن را جريان با ضرر گفته است يعنى: نماز را از ظهر تا تاريكى شب (نصف شب) به جاى آور همچنين نماز فجر را به جاى آور. رجوع شود به «دلوك» كه معنى آيه در آنجا توضيح داده شده. [فلق:1-3]. «غاسق» را شب تاريك، ماه گرفته شده و هجوم كننده با ضرر گفته‏اند در نهايه و كشاف هست: عايشه گويد: رسول خدا «صلى اللَّه و عليه و آله» دست مرا گرفت به ماه اشاره كرده فرمود: «تَعَوَّذى بِاللَّهِ مِنْ شَرِّ هذا فَاِنَّهُ الْغاسِقُ اِذا وَقَبَ وَ وُقُوبُهُ دُخُولُهُ فَى‏الْكُسُوفِ وَاسْوِدادُهُ». ناگفته نماند: «الفلق» اعم و شامل هر شكافته شده است و نيز «مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ» اعم و شامل همه مخلوقات است، بايد «غاسق» را نيز اعم گرفت تا در رديف ماقبل بوده باشد چنانكه «النَّفَّاثاتِ» در مابعد نيز اعم است. لزومى ندارد كه آن را شب تاريك معنى كنيم و اگر شب و غيره بالخصوص مراد بود لازم بود «الغاسق» گفته شود بهتر است آن را هاجم با ضرر، چنانكه طبرسى فرموده يا هاجم مخفى معنى كنيم زيرا غسق به معنى تاريكى است و آن توأم با پنهانى و خفا است و از مطلق غاسق به خدا پناه برده نشده بلكه با قيد «اِذا وَقَبَ» ميليونها دردها، ميكروب‏ها، سرطان‏ها، طاعون‏ها، تصادفات، ضررها و غيره هست كه همه مخفى و بى خبر به انسان هجوم مى‏كنند و انسان آن وقت متوجه مى‏شود كه وارد شده و كار خود را كرده‏اند جلوگيرى از آنها فقط با پناه بردن به خداست كه قادر بر دفع همه آنهاست معنى آيات چنين مى‏شود: بگو پناه مى‏برم به پروردگار فلق (مخلوق) از شر هر آنچه آفريده و از شر مهاجم پنهانى كه داخل شود. رجوع شود به «فلق». *** [نباء:24-25]. [ص:57]. غساق فقط دو بار در قرآن مجيد به كار رفته و روشن است كه از طعام اهل آتش مى‏باشد طبرسى رحمه‏اللَّه آن را چرك بدبو گفته و علت تسميه را جريان چرك ذكر كرده است گويند: «غَسَقَتِ الْقُرْحَةُ» يعنى چرك زخم جارى شد. راغب گويد: آنچه از پوست اهل آتش متقاطر شود. بعضى‏ها غساق را آب كدر و كثيف گفته‏اند و چون غساق در آيه مقابل «شراب» آمده ممكن است مراد از آن آب كثيف باشد.
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, لا:92, جَزَاء:67, إِنّهُم:59, وِفَاقا:59, حَمِيما:51, کَانُوا:51, إِلاّ:43, شَرَابا:43, يَرْجُون:35, حِسَابا:26, بَرْدا:18, فِيهَا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::غَسّاقا]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۴۵

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[اسراء: 78]. راغب غسق را شدت ظلمت گفته و گويد «غَسَقُ اللَّيْلُ: شِدَّةُ ظُلْمَتِهِ» در نهج البلاغه خطبه 48 آمده: «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ كُلَّما وَقَبَ لَيْلٌ وَ غَسَقَ» حمد خدا را هر وقت كه شبى درآيد و تيره شود. ولى مجمع، قاموس و اقرب آن را تاريكى اول شب گفته‏اند به هر حال معنى آن تاريكى است خواه شديد باشد يا خفيف. معانى ديگرى نيز از قبيل پر شدن و سيلان دارد طبرسى اصل آن را جريان با ضرر گفته است يعنى: نماز را از ظهر تا تاريكى شب (نصف شب) به جاى آور همچنين نماز فجر را به جاى آور. رجوع شود به «دلوك» كه معنى آيه در آنجا توضيح داده شده. [فلق:1-3]. «غاسق» را شب تاريك، ماه گرفته شده و هجوم كننده با ضرر گفته‏اند در نهايه و كشاف هست: عايشه گويد: رسول خدا «صلى اللَّه و عليه و آله» دست مرا گرفت به ماه اشاره كرده فرمود: «تَعَوَّذى بِاللَّهِ مِنْ شَرِّ هذا فَاِنَّهُ الْغاسِقُ اِذا وَقَبَ وَ وُقُوبُهُ دُخُولُهُ فَى‏الْكُسُوفِ وَاسْوِدادُهُ». ناگفته نماند: «الفلق» اعم و شامل هر شكافته شده است و نيز «مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ» اعم و شامل همه مخلوقات است، بايد «غاسق» را نيز اعم گرفت تا در رديف ماقبل بوده باشد چنانكه «النَّفَّاثاتِ» در مابعد نيز اعم است. لزومى ندارد كه آن را شب تاريك معنى كنيم و اگر شب و غيره بالخصوص مراد بود لازم بود «الغاسق» گفته شود بهتر است آن را هاجم با ضرر، چنانكه طبرسى فرموده يا هاجم مخفى معنى كنيم زيرا غسق به معنى تاريكى است و آن توأم با پنهانى و خفا است و از مطلق غاسق به خدا پناه برده نشده بلكه با قيد «اِذا وَقَبَ» ميليونها دردها، ميكروب‏ها، سرطان‏ها، طاعون‏ها، تصادفات، ضررها و غيره هست كه همه مخفى و بى خبر به انسان هجوم مى‏كنند و انسان آن وقت متوجه مى‏شود كه وارد شده و كار خود را كرده‏اند جلوگيرى از آنها فقط با پناه بردن به خداست كه قادر بر دفع همه آنهاست معنى آيات چنين مى‏شود: بگو پناه مى‏برم به پروردگار فلق (مخلوق) از شر هر آنچه آفريده و از شر مهاجم پنهانى كه داخل شود. رجوع شود به «فلق». *** [نباء:24-25]. [ص:57]. غساق فقط دو بار در قرآن مجيد به كار رفته و روشن است كه از طعام اهل آتش مى‏باشد طبرسى رحمه‏اللَّه آن را چرك بدبو گفته و علت تسميه را جريان چرك ذكر كرده است گويند: «غَسَقَتِ الْقُرْحَةُ» يعنى چرك زخم جارى شد. راغب گويد: آنچه از پوست اهل آتش متقاطر شود. بعضى‏ها غساق را آب كدر و كثيف گفته‏اند و چون غساق در آيه مقابل «شراب» آمده ممكن است مراد از آن آب كثيف باشد.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...