روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۷۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود

و روي الحسن بن محبوب عن ابي ايوب قال سمعت ابن بكير يروي عن احدهما ع قال :

مَنْ زَنَى بِذَاتِ مَحْرَمٍ حَتَّى يُوَاقِعَهَا ضُرِبَ ضَرْبَةً بِالسَّيْفِ أَخَذَتْ مِنْهُ مَا أَخَذَتْ وَ إِنْ كَانَتْ تَابَعَتْهُ ضُرِبَتْ ضَرْبَةً بِالسَّيْفِ أَخَذَتْ مِنْهَا مَا أَخَذَتْ قِيلَ وَ مَنْ يَضْرِبُهُمَا وَ لَيْسَ لَهُمَا خَصْمٌ قَالَ ذَلِكَ إِلَى اَلْإِمَامِ إِذَا رُفِعَا إِلَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۷۳

ابو ايّوب گويد: از [ابن‏] بكير شنيدم كه از يكى از دو امام باقر يا صادق عليهما السّلام روايت كرد كه فرمود: هر كس با يكى از محارم خود زنا كند و دخول نمايد، يك شمشير آخته بر او زنند هر كجاى او را كه گرفت بگيرد، پرسيدند چه كسى اين ضربت را بر او زند و او مدّعى عرضى ندارد؟ فرمود: اين كار با امام ميباشد هر گاه به او شكايت برند.