روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۳۳۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي ابن محبوب عن علي بن رياب عن فضيل بن يسار قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلذِّرَاعِ إِذَا ضُرِبَ فَانْكَسَرَ مِنْهُ اَلزَّنْدُ فَقَالَ إِذَا يَبِسَتْ مِنْهُ اَلْكَفُّ أَوْ شَلَّتْ أَصَابِعُ اَلْكَفِّ كُلُّهَا فَإِنَّ فِيهَا ثُلُثَيْ دِيَةِ اَلْيَدِ قَالَ وَ إِنْ شَلَّتْ بَعْضُ‏ اَلْأَصَابِعِ وَ بَقِيَ بَعْضٌ فَإِنَّ فِي كُلِّ إِصْبَعٍ شَلَّتْ ثُلُثَيْ دِيَتِهَا قَالَ وَ كَذَلِكَ اَلْحُكْمُ فِي اَلسَّاقِ وَ اَلْقَدَمِ إِذَا شَلَّتْ أَصَابِعُ اَلْقَدَمِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۲۴

فضيل بن يسار گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: اگر ساق دست ضرب خورد، و مچ دست شكست ديه‏اش چيست؟ فرمود: هر گاه اگر دست بخشكيد يا انگشتان همگى فلج گرديد، پس در آن دو سوّم ديه دست است، و چنانچه پاره‏اى از انگشتان از كار افتاد و پاره‏اى سالم باقى ماند، پس در هر انگشتى كه فلج گرديده، دو سوّم ديه انگشتان است، و نيز فرمود: همچنين است حكم در مورد ساق و انگشتان پا اگر فلج شود.