روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۶۱: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۶۱ را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۶۱ منتقل کرد) |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۵۰
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود
و روي علي بن رياب عن ضريس الكناسي عن ابي جعفر ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۶۰ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۶۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۲
و ضريس كناسى گويد: امام باقر عليه السّلام فرمودند: بنده و عبد اگر يك بار در حضور حاكم اقرار كرد كه دزدى كرده است امام دست او را قطع مىكند، و كنيز نيز اگر در حضور امام اقرار بسرقت كند دست او را نيز ميبرد. مؤلّف اين كتاب- رحمه اللَّه- گويد: هر گاه از مردمى بود كه شناخته شده كه نظرش ضرر و زيان رساندن به صاحب خود است، دست او را نمىبرند با قرارى كه بر عليه خود بسرقت كرده است، و اگر دو شاهد بر عليه او شهادت دادند دستش را مىبرند چنان كه: