روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۸۴۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي عن عبد الله بن جعفر الحميري قال :

وَ سَأَلْتُهُ ع‏ فِي كِتَابٍ عَنْ رَجُلٍ اِشْتَرَى جَزُوراً أَوْ بَقَرَةً أَوْ شَاةً أَوْ غَيْرَهَا لِلْأَضَاحِيِّ أَوْ غَيْرِهَا فَلَمَّا ذَبَحَهَا وَجَدَ فِي جَوْفِهَا صُرَّةً فِيهَا دَرَاهِمُ أَوْ دَنَانِيرُ أَوْ جَوَاهِرُ أَوْ غَيْرُ ذَلِكَ مِنَ اَلْمَنَافِعِ لِمَنْ يَكُونُ ذَلِكَ وَ كَيْفَ يَعْمَلُ بِهِ فَوَقَّعَ ع عَرِّفْهَا اَلْبَائِعَ فَإِنْ لَمْ يَعْرِفْهَا فَالشَّيْ‏ءُ لَكَ رَزَقَكَ اَللَّهُ إِيَّاهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۶

عبد اللَّه بن جعفر حميرى گويد: طىّ نامه‏اى از امام عسكرى عليه السّلام پرسيدم: مردى شترى يا گاوى يا گوسفندى براى قربانى عيد اضحى يا غير آن خريدارى كرده است و هنگامى كه آن را قربانى كرد كيسه‏اى از نقره يا زر يا جواهر و يا اشياء قيمتى ديگر در شكم آن حيوان يافت، مال از آن كيست و چه بايد بكند؟ در پاسخ نامه امام مرقوم فرمود: آن را بفروشنده حيوان اطّلاع ده اگر او نشناخت پس مال از آن توست و روزى است كه خدا نصيب تو كرده است.