روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۷۹۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي ابان عن سلمه عن ابي عبد الله عن ابيه ع :

وَ أَنَ‏ عَلِيّاً ع‏ كَسَا اَلنَّاسَ‏ بِالْعِرَاقِ‏ فَكَانَ فِي اَلْكِسْوَةِ حُلَّةٌ جَيِّدَةٌ فَسَأَلَهُ إِيَّاهَا اَلْحُسَيْنُ ع‏ فَأَبَى فَقَالَ‏ اَلْحُسَيْنُ ع‏ أَنَا أُعْطِيكَ مَكَانَهَا حُلَّتَيْنِ فَأَبَى فَلَمْ يَزَلْ يُعْطِيهِ حَتَّى بَلَغَ خَمْساً فَأَخَذَهَا مِنْهُ ثُمَّ أَعْطَاهُ اَلْحُلَّةَ وَ جَعَلَ اَلْحُلَلَ فِي حَجْرِهِ فَقَالَ لآَخُذَنَّ خَمْسَةً بِوَاحِدَةٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۷۷

سلمه از امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت كرده كه امير مؤمنان عليه السّلام در عراق (هر يك از) سپاهيان را جامه‏اى داد و در ميان جامه‏ها حلّه بسيار زيبائى بود حسين بن علىّ عليهما السّلام آن را خواست امير المؤمنين نپذيرفت‏ حسين بن على عليهما السّلام عرض كرد: به جاى آن من دو حلّه مى‏دهم، قبول نفرمود، و امام حسين مرتّب حلّه حلّه افزود تا پنج حلّه، پس امير المؤمنين عليه السّلام آن را پذيرفت و آن حلّه را به حسين عليه السّلام داد و آنها را در دامن نهاد و فرمود: آرى پنج دست بجاى يك دست خواهم گرفت.