روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۴۴۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي الحسن بن محبوب عن علي بن الحسن بن رباط عن ابي ساره عن هند السراج قال :

وَ قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ أَصْلَحَكَ اَللَّهُ إِنِّي كُنْتُ أَحْمِلُ اَلسِّلاَحَ إِلَى‏ أَهْلِ اَلشَّامِ‏ فَأَبِيعُهُ مِنْهُمْ فَلَمَّا عَرَّفَنِيَ اَللَّهُ هَذَا اَلْأَمْرَ ضِقْتُ بِذَلِكَ‏ اَلسِّلاَحِ قُلْتُ لاَ أَحْمِلُ إِلَى أَعْدَاءِ اَللَّهِ قَالَ اِحْمِلْ إِلَيْهِمْ وَ بِعْهُمْ فَإِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى يَدْفَعُ بِهِمْ عَدُوَّنَا وَ عَدُوَّكُمْ يَعْنِي‏ اَلرُّومَ‏ قَالَ فَإِذَا كَانَتِ اَلْحَرْبُ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُمْ فَمَنْ حَمَلَ إِلَى عَدُوِّنَا سِلاَحاً يَسْتَعِينُونَ بِهِ عَلَيْنَا فَهُوَ مُشْرِكٌ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۳۵

هند سرّاج گويد: من به امام محمّد باقر عليه السّلام عرض كردم- خداوند به شما خير دهد- من مردى هستم كه كارم فروش اسلحه است، كه با خود به شام مى‏برم و به اهل آن ديار مى‏فروشم، و از آن وقت كه خداوند مرا به حقّ آگاه ساخت (شيعه شدم) از اين كار ناراحت و دل نگرانم، گفتم: ديگر براى دشمنان خدا اسلحه نبرم. امام عليه السّلام فرمود: نه، ببر و به آنها بفروش، زيرا خداوند به وجود آنان دشمنان ما و آنها را دفع مى‏كند (مراد از دشمنان ما و آنها، روميان مى‏باشند) فرمود: آرى، اگر ميان ما و آنها درگيرى پديد آيد آن وقت هر كس به هر طريق به آنها اسلحه برساند كه عليه ما به كار برند جزء مشركان خواهد بود