روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۴۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ مَعْرِفَةِ الْكَبَائِرِ الَّتِي أَوْعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهَا النَّار

في روايه عبد الله بن ميمون عن ابي عبد الله عن ابيه عن ابايه ع قال :

وَ لِلزَّانِي سِتُّ خِصَالٍ ثَلاَثٌ فِي اَلدُّنْيَا وَ ثَلاَثٌ فِي اَلْآخِرَةِ فَأَمَّا اَلَّتِي فِي اَلدُّنْيَا فَإِنَّهُ يَذْهَبُ بِنُورِ اَلْوَجْهِ وَ يُورِثُ اَلْفَقْرَ وَ يُعَجِّلُ اَلْفَنَاءَ وَ أَمَّا اَلَّتِي فِي اَلْآخِرَةِ فَسَخَطُ اَلرَّبِّ وَ سُوءُ اَلْحِسَابِ وَ اَلْخُلُودُ فِي اَلنَّارِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۰۱

عبد اللَّه بن ميمون از امام صادق از پدرانش عليهم السّلام نقل كرده كه فرمود: زناكار را شش خصلت است، سه در اين دنيا، و سه در عالم آخرت، امّا آن سه خصلت كه در دنيا است نور چهره را ميبرد و فقر و تنگدستى را بارمغان مى‏آورد، و در نابودى انسان ميشتابد يعنى مرگ زودرس كه نتيجه دنيائى آنست، و امّا آن سه كه‏ مربوط بعالم ديگر است: خشم پروردگار، و سخت شدن حساب، و جاويد ماندن در دوزخ است.