روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۹۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر

روي عن خالد بن نجيح عن ابي عبد الله الصادق ع قال :

وَ تَذَاكَرُوا اَلشُّؤْمَ عِنْدَهُ فَقَالَ اَلشُّؤْمُ فِي ثَلاَثَةٍ فِي اَلْمَرْأَةِ وَ اَلدَّابَّةِ وَ اَلدَّارِ فَأَمَّا شُؤْمُ اَلْمَرْأَةِ فَكَثْرَةُ مَهْرِهَا وَ عُقُوقُ زَوْجِهَا وَ أَمَّا اَلدَّابَّةُ فَسُوءُ خُلُقِهَا وَ مَنْعُهَا ظَهْرَهَا وَ أَمَّا اَلدَّارُ فَضِيقُ سَاحَتِهَا وَ شَرُّ جِيرَانِهَا وَ كَثْرَةُ عُيُوبِهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۷۱

خالد بن نجيح گويد: در حضور امام صادق عليه السّلام گفتگو از شومى و نحوست بميان آمد، حضرت عليه السّلام فرمود: نحوست و شومى در سه چيز ممكن است در زوجه و حيوان سوارى و خانه، امّا شوم بودن زن در افزونى مهريّه و نافرمانى شوهر است، و امّا شومى حيوان سوارى در بد خوئى و چموشى و عدم انقياد اوست در سوارى، و امّا شومى خانه در كم وسعتى و تنگى و بد بودن همسايگان و نواقص وسائل آن است.