روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۸۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ حُكْمِ الْعِنِّين

روي الحسن بن محبوب عن خالد بن جرير عن ابي الربيع الشامي قال :

وَ سُئِلَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ تَزَوَّجَ اِمْرَأَةً فَمَكَثَ أَيَّاماً مَعَهَا وَ لاَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يُجَامِعَهَا غَيْرَ أَنَّهُ قَدْ رَأَى مِنْهَا مَا يَحْرُمُ عَلَى غَيْرِهِ ثُمَّ طَلَّقَهَا أَ يَصْلُحُ لَهُ‏ أَنْ يَتَزَوَّجَ اِبْنَتَهَا قَالَ لاَ يَصْلُحُ لَهُ وَ قَدْ رَأَى مِنْ أُمِّهَا مَا رَأَى‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۶۰

ابو الرّبيع شامى گويد: از امام صادق عليه السّلام سؤال شد: مردى همسرى گرفته و مدّتى با او بوده و نتوانسته است در او تصرف كند تنها همين بوده كه پيكر و اندام او را كه ديگران حقّ ديدنش را نداشتند ديده است و او را طلاق داده، آيا ميتواند دختر آن زن را بزوجيّت بگيرد؟ فرمود: نه براى او درست نيست زيرا از مادرش آنچه را كه نبايد، ديده است‏