روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۹۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الطَّلَاق

روي ابن مسكان عن الحسن بن زياد عن ابي عبد الله ع قال :

وَ اَلطَّلاَقُ أَنْ يَقُولَ اَلرَّجُلُ لاِمْرَأَتِهِ اِخْتَارِي فَإِنِ اِخْتَارَتْ نَفْسَهَا فَقَدْ بَانَتْ مِنْهُ وَ هُوَ خَاطِبٌ مِنَ اَلْخُطَّابِ وَ إِنِ اِخْتَارَتْ زَوْجَهَا فَلَيْسَ بِشَيْ‏ءٍ أَوْ يَقُولَ أَنْتِ طَالِقٌ فَأَيَّ ذَلِكَ فَعَلَ فَقَدْ حَرُمَتْ عَلَيْهِ وَ لاَ يَكُونُ طَلاَقٌ وَ لاَ خُلْعٌ وَ لاَ مُبَارَاةٌ وَ لاَ تَخْيِيرٌ إِلاَّ عَلَى طُهْرٍ مِنْ غَيْرِ جِمَاعٍ بِشَهَادَةِ شَاهِدَيْنِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۲

حسن بن زياد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: طلاق چنين است كه مرد بزوجه خود بگويد يكى از دو امر را اختيار كن يا بقاى زناشوئى يا طلاق، پس اگر زن طلاق را اختيار كرد ميان آن دو فراق حاصل شده (و طلاق بائن است و مرد حقّ رجوع ندارد) و اگر بخواهد بايد مانند مردان ديگر او را به عقد جديد در آورد، ولى اگر زن شوى را اختيار كرد طلاقى واقع نشده، يا مرد به زوجه‏اش بگويد تو را طلاق دادم، هر كدام از اين دو قسم را انجام دهد زن بر وى حرام است، و هيچ طلاقى يا خلعي يا مباراتى يا تخييرى واقع نشود مگر در حال طهر غير مواقعه زن و در حضور دو شاهد عادل.