روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۴۵۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي الحسن بن محبوب عن مالك بن عطيه عن ابي عبد الله ع :

وَ فِي اَلرَّجُلِ يَتَزَوَّجُ اَلْمَرْأَةَ فَتَلِدُ مِنْهُ ثُمَّ تُرْضِعُ مِنْ لَبَنِهَا جَارِيَةً أَ يَصْلُحُ لِوَلَدِهِ مِنْ غَيْرِهَا أَنْ يَتَزَوَّجَ تِلْكَ اَلْجَارِيَةَ اَلَّتِي أَرْضَعَتْهَا قَالَ لاَ هِيَ بِمَنْزِلَةِ اَلْأُخْتِ مِنَ اَلرَّضَاعَةِ لِأَنَّ اَللَّبَنَ لِفَحْلٍ وَاحِدٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۰

مالك بن عطيّه گويد: از امام صادق عليه السّلام در باره شخصى كه همسرى اختيار كرده و زن از وى حامله گشته و پسرى آورده و از شيرش دخترى را شير كامل داده بود پرسيدم كه: آيا پسر مرد صاحب شير كه از همسر ديگر او است ميتواند با آن دختر كه زن پدرش شير داده تزويج كند، فرمود: نه، زيرا وى بمنزله خواهر رضاعى او است، چون شير از يك مرد حاصل شده است.