روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۴۳۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر

روي ابراهيم بن هاشم عن عبد العزيز بن المهتدي قال :

وَ سَأَلْتُ‏ اَلرِّضَا ع‏ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ أَخِي مَاتَ وَ تَزَوَّجْتُ اِمْرَأَتَهُ فَجَاءَ عَمِّي وَ اِدَّعَى أَنَّهُ كَانَ تَزَوَّجَهَا سِرّاً فَسَأَلْتُهَا عَنْ ذَلِكَ فَأَنْكَرَتْ أَشَدَّ اَلْإِنْكَارِ وَ قَالَتْ مَا كَانَ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ شَيْ‏ءٌ قَطُّ فَقَالَ يَلْزَمُكَ إِقْرَارُهَا وَ يَلْزَمُهُ إِنْكَارُهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۱

عبد العزيز بن مهتدى گويد: از امام ابى الحسن الرّضا عليه السّلام پرسيدم و عرض كردم قربانت گردم: برادرم از دنيا رفت و من با زوجه او ازدواج كردم، و عمويم آمد و ادّعا كرد كه من در پنهانى او را تزويج كرده‏ام، من از زن سؤال كردم انكار نمود و گفت ميان من و او هيچ گونه صحبتى نبوده حكم چيست؟ حضرت‏ فرمود: تو بموجب اقرار آن زن رفتار كن و عمويت بر حسب انكار وى.