روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۴۰۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر

روي جابر عن ابي جعفر ع انه قال :

وَ فِي اَلنِّسَاءِ لاَ تُشَاوِرُوهُنَّ فِي اَلنَّجْوَى وَ لاَ تُطِيعُوهُنَّ فِي ذِي قَرَابَةٍ إِنَّ اَلْمَرْأَةَ إِذَا كَبِرَتْ ذَهَبَ خَيْرُ شَطْرَيْهَا وَ بَقِيَ شَرُّهُمَا ذَهَبَ جَمَالُهَا وَ اِحْتَدَّ لِسَانُهَا وَ عَقِمَ رَحِمُهَا وَ إِنَّ اَلرَّجُلَ إِذَا كَبِرَ ذَهَبَ شَرُّ شَطْرَيْهِ وَ بَقِيَ خَيْرُهُمَا ثَبَتَ عَقْلُهُ وَ اِسْتَحْكَمَ رَأْيُهُ وَ قَلَّ جَهْلُهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۳۲

و جابر روايت كند كه امام باقر عليه السّلام در مورد زنان فرمود: در امور مستور و پنهان با زنان شور نكنيد، و در باره بستگان خود گفتار آنان را نپذيريد (چون در اثر عدم فرهنگ صحيح احتمال دشمنى ايشان با خويشان شوهر ميرود، و دور نيست با شوهر سخنى بگويد و ويرا از پاره‏اى از بستگانش دل چركين كند و سبب تيرگى ميان ايشان گردد) و فرمود: چون زن به پيرى رسد نيمه خير وجودش بسر آيد، و نيمه شرّش باقيماند: جمال و طراوت رويش برود و زبان تيزش بجا ماند، و از زاد و ولد بيفتد و عقيم گردد، مرد چون رو به سالخوردگى رود نيمه شرّ عمرش گذشته است و نيمه خيرش باقى ماند. خرد و عقلش پا بر جا شود و انديشه و فكرش استوار گردد و نادانيش اندك شود.