روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۲۲۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

في روايه الحسن بن محبوب عن يونس بن يعقوب عن ابي عبد الله ع :

وَ فِي رَجُلٍ أَعْتَقَ أَمَةً لَهُ وَ جَعَلَ عِتْقَهَا صَدَاقَهَا ثُمَّ طَلَّقَهَا قَبْلَ أَنْ يَدْخُلَ بِهَا قَالَ يَسْتَسْعِيهَا فِي نِصْفِ قِيمَتِهَا فَإِنْ أَبَتْ كَانَ لَهَا يَوْمٌ وَ لَهُ يَوْمٌ فِي اَلْخِدْمَةِ قَالَ فَإِنْ كَانَ لَهَا وَلَدٌ وَ لَهُ مَالٌ أَدَّى عَنْهَا نِصْفَ قِيمَتِهَا وَ عَتَقَتْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱

يونس بن يعقوب گويد: امام صادق عليه السّلام در باره مرديكه كنيز خود را آزاد و با او ازدواج كرد و مهريّه او را آزادى او قرار داد، و پيش از آنكه با وى همبسترى كند او را طلاق گفت، فرمود: مولا كنيز را وادار كند كه بكارى مشغول شود و از درآمد آن نيمى از قيمت خود را به مولا بپردازد، و چنانچه بدين كار تن در نداد يك روز كنيز براى خود كار كند و يك روز براى مولا خدمت نمايد، فرمود اگر او را پسرى بوده كه آن فرزند نيم قيمت مادر را به صاحبش بپردازد كنيز آزاد خواهد بود.