روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۴۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي عن مسعده بن زياد عن جعفر بن محمد عن ابيه ع قال :

اَلنِّسَاءُ أَرْبَعَةُ أَصْنَافٍ فَمِنْهُنَّ رَبِيعٌ مُرْبِعٌ وَ مِنْهُنَّ جَامِعٌ مُجْمِعٌ وَ مِنْهُنَّ كَرْبٌ مُقْمِعٌ وَ مِنْهُنَّ غُلٌّ قَمِلٌ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۳

مسعدة بن زياد از جعفر بن محمّد از پدرش عليهما السّلام روايت كرده‏ كه فرمود: زنها چهار دسته‏اند: ۱- ربيع مربع (پر فرزند و بارور)، ۲- جامع مجمع (سرشار از خير و حاصلخيز)، ۳- كرب مقمع (آفت كوبنده جان)، ۴- غلّ قمل (گردن بند و قلّاده‏اى از چرم كه پر از شپش باشد). احمد بن محمّد خالد برقى گفت: «جامع مجمع» «يعنى پر خير و حاصلخيز و «ربيع مربع» زنى كه فرزندى در دامن دارد و فرزندى در شكم، و «كرب مقمع» يعنى بدخو و بد رفتار با شوهرش، و «غلّ قمل» آنكه در پيش شوهرش مانند قلّاده پر شپش باشد، و آن قلّاده‏اى است از پوست كه شپش در او افتاده باشد و شخص را آزار دهد و چاره‏اى نتواند كرد، و اين يك ضرب المثل عرب است. (مراد آنست كه مانند قلّاده‏اى به گردن انسان طوق است كه نه تحمّل آن را مى‏تواند بكند و نه قدرت طلاق او را از سنگينى مهر دارد).