روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۹۸۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و سال ابو ايوب ابراهيم بن عثمان الخزاز ابا عبد الله ع :

أَيُّ أَنْوَاعِ اَلْحَجِّ أَفْضَلُ فَقَالَ اَلْمُتْعَةُ وَ كَيْفَ يَكُونُ شَيْ‏ءٌ أَفْضَلَ مِنْهَا وَ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ يَقُولُ لَوِ اِسْتَقْبَلْتُ مِنْ أَمْرِي مَا اِسْتَدْبَرْتُ لَفَعَلْتُ كَمَا فَعَلَ اَلنَّاسُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹۶

و ابو ايّوب ابراهيم بن عثمان خزّاز از امام صادق عليه السّلام پرسيد كه: كدام نوع از انواع حجّ افضل است؟ فرمود: تمتّع، و چگونه ممكنست كه چيزى افضل از آن باشد در صورتى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله ميگويد: اگر آينده را بجاى گذشته زندگيم در پيش خود ميداشتم، هر آينه چنان ميكردم كه مردم كرده‏اند. و «متمتّع»- يعنى حاجّى كه حجّ تمتّع بجا مى‏آورد- همان كسى است كه در ماههاى حجّ به آن قيام ميكند، و چون خانه‏هاى مكّه را مى‏بيند، لبّيك گفتن را ترك مينمايد پس چون بمكّه درآيد هفت بار بر گرد كعبه طواف ميكند، و در مقام ابراهيم عليه السّلام دو ركعت نماز ميگزارد، و هفت بار ميان صفا و مروه بسعى مى‏پردازد، و عمل تقصير را انجام ميدهد، و محلّ مى‏شود. پس اين همان عمره است كه شخص بوسيله آن از لباس و جماع و عطر و هر چيزى كه بر محرم حرام است- بجز شكار كه براى محل در حرم، و براى محرم چه در حرم و چه در خارج حرم تحريم شده- متمتّع مى‏شود. و از ما سواى آن تا شروع اعمال حجّ تمتّع حاصل ميكند. و خروج بسوى منى و از آنجا بسوى عرفات، و قطع تلبيه هنگام زوال خورشيد روز عرفه، و جمع ميان نماز ظهر و عصر در آن سرزمين با يك اذان و دو اقامه، و وقوف در آنجا تا غروب خورشيد، و كوچ كردن بسوى مشعر الحرام، و جمع ميان مغرب و عشاء در آنجا با يك اذان و دو اقامه، و بيتوته در آنجا، و وقوف در آن سرزمين بعد از صبح تا طلوع خورشيد بر كوه «ثبير»، و بازگشتن بمنى، و ذبح، و تراشيدن سر، و رمى جمرات، و دخول مسجد حصباء، و بر پشت خوابيدن در آنجا، و زيارت بيت، و طواف حج يعنى همان طواف زيارت، و طواف نساء. پس آنچه در اينجا آورديم صفت متمتّع بعمره الى الحجّ (يعنى حجّ تمتّع) است. و كسى كه حجّ تمتّع انجام ميدهد ميبايد سه طواف بر بيت بجا آورد: يكى طواف عمره، و ديگر طواف حجّ، و سوّم طواف نساء. و همچنين دو سعى بين صفا و مروه، بطورى كه پيش از اين ذكر كرديم. و كسى كه حجّ قرآن و حجّ افراد بجا مى‏آورد، دو طواف بيت، و دو سعى بين صفا و مروه بر ذمّه دارد و انجام دهنده اين دو قسم از حجّ بعد از عمره محلّ نميشوند. و با همان احرام اوّل به انجام اعمال ادامه ميدهند، و بهنگام ديدن خانه‏هاى مكّه تلبيه را قطع نميكنند،- از آن گونه كه متمتّع بعمره قطع ميكرد- بلكه تلبيه را روز عرفه هنگام زوال خورشيد قطع ميكنند. و حاجّ قارن و مفرد داراى يك صفتند، الّا اينكه قارن علاوه بر اعمال‏ مشتركى كه با مفرد انجام داده قربانى نيز سوق ميدهد.