روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۶۸۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

: 

وَ اَلْحَاجُّ عَلَى ثَلاَثَةِ أَصْنَافٍ فَأَفْضَلُهُمْ نَصِيباً رَجُلٌ يُغْفَرُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ وَقَاهُ اَللَّهُ عَذَابَ اَلْقَبْرِ وَ أَمَّا اَلَّذِي يَلِيهِ فَرَجُلٌ غُفِرَ لَهُ ذَنْبُهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْهُ وَ يَسْتَأْنِفُ اَلْعَمَلَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِهِ وَ أَمَّا اَلَّذِي يَلِيهِ فَرَجُلٌ يُحْفَظُ فِي أَهْلِهِ وَ مَالِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۵

و حاجيان بر سه گونه‏اند، و پر بهره‏ترشان آن كس است كه گناهان گذشته و آينده آمرزيده مى‏شود، و خدا او را از عذاب قبر حفظ مى‏كند، و أمّا پس از او كسى است كه گناهان گذشته‏اش آمرزيده شده است، و در باقيمانده عمر عمل را از سر مى‏گيرد، و أمّا آنكه رتبه‏اش بعد از اين است شخصى است كه فقط خانواده و ثروتش محفوظ مى‏شود (يعنى آمرزيده نمى‏شود). و روايت شده است كه اين سوّم كسى است كه حجّ او قبول نمى‏شود.