روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۵۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

: 

وَ إِنَّمَا سُمِّيَ‏ يَوْمَ اَلتَّرْوِيَةِ لِأَنَّهُ لَمْ يَكُنْ‏ بِعَرَفَاتٍ‏ مَاءٌ وَ كَانُوا يَسْتَقُونَ مِنْ‏ مَكَّةَ مِنَ اَلْمَاءِ لِرَيِّهِمْ وَ كَانَ يَقُولُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ تَرَوَّيْتُمْ تَرَوَّيْتُمْ فَسُمِّيَ‏ يَوْمَ اَلتَّرْوِيَةِ لِذَلِكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵

و وجه تسميه روز «ترويه» اينست كه در سرزمين عرفات آبى وجود نداشته، و طوائف حاجيان براى سيراب ساختن خود از مكّه آب برميداشته‏اند، و با يك ديگر ميگفته‏اند: «تروّيتم تروّيتم» بهمين مناسبت آن روز «يوم الترويه» ناميده شده است، و وجه تسميه «عرفه» اينست كه جبرئيل عليه السّلام در آنجا به ابراهيم عليه السّلام گفت: بگناه و نارسائى خود اعتراف كن، و مناسك خود را بشناس، و از اين رو آن مكان را عرفه نام كرده‏اند. شرح: «ظاهرا لفظ «عرفه» در اينجا تصحيف «عرفات» باشد چنان كه در كافى و علل ذكر شده است». و وجه تسميه «مشعر» به «مزدلفه» اينست كه جبرئيل عليه السّلام در عرفات به ابراهيم عليه السّلام گفت: «يا ابراهيم ازدلف الى المشعر الحرام» يعنى اى ابراهيم گام فرا نه و بمشعر الحرام نزديك شو؛ و بهمين مناسبت آن سرزمين را «مزدلفه» ناميده‏اند. و وجه تسميه مزدلفه به «جمع» اينست كه در آن سرزمين نماز مغرب و عشاء را با يك اذان و دو اقامه جمع مى‏كنند.