روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۳۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و قد روي :

أَنَّهُ إِنَّمَا سُمِّيَتْ‏ كَعْبَةً لِأَنَّهَا مُرَبَّعَةٌ وَ صَارَتْ مُرَبَّعَةً لِأَنَّهَا بِحِذَاءِ اَلْبَيْتِ اَلْمَعْمُورِ وَ هُوَ مُرَبَّعٌ وَ صَارَ اَلْبَيْتُ اَلْمَعْمُورُ مُرَبَّعاً لِأَنَّهُ بِحِذَاءِ اَلْعَرْشِ‏ وَ هُوَ مُرَبَّعٌ وَ صَارَ اَلْعَرْشُ‏ مُرَبَّعاً لِأَنَّ اَلْكَلِمَاتِ اَلَّتِي بُنِيَ عَلَيْهَا اَلْإِسْلاَمُ‏ أَرْبَعٌ وَ هِيَ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵

و روايت شده است كه كعبه را از آنرو به اين نام خوانده‏اند كه شكل آن مربّع است، و كعبه از آنرو مربّع شده است كه محاذى بيت المعمور است، و آن بيت مربّع است، و آن بدين سبب مربّع شده است كه محاذى عرش است، و عرش مربّع است، و آن بدين جهت مربّع شده است كه آن كلمات كه اسلام روى آن بنا شده چهار است، و آن چهار كلمه عبارتست از: سبحان اللَّه، و الحمد للَّه، و لا اله الّا اللَّه، و اللَّه اكبر.