روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۱۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْعِيدَيْن

و روي اسماعيل بن مسلم عن الصادق عن ابيه ع قال :

كَانَتْ‏ لِرَسُولِ اَللَّهِ ص‏ عَنَزَةٌ فِي أَسْفَلِهَا عُكَّازٌ يَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَ يُخْرِجُهَا فِي‏ اَلْعِيدَيْنِ‏ يُصَلِّي إِلَيْهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۶

- اسماعيل بن مسلم از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدر بزرگوار خود روايت كرده كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله عصائى داشت كه نوك تيز بود (يا عصائى كه در انتهاى آن بر زمين ميگذاشت قطعه فلز نوك تيزى بود همانند نوك پيكان) كه آن حضرت بدان تكيه ميفرمود، در عيد فطر و عيد قربان آن را بيرون مى‏آورد و در قبله خود نهاده و بجانب آن نماز ميكرد (و اين بعنوان ستره بود كه مستحب است در صحرا و در فضاى باز و جايى كه چيزى روبروى شخص نباشد در برابر قبله نصب كرده و بدان جانب نماز كند. و حديث سكونى در اين خصوص سابقا گذشت.- مترجم).