روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۶۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ دُعَاءِ قُنُوتِ الْوَتْر

و روي عن ابي ولاد حفص بن سالم الحناط انه قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

لاَ بَأْسَ بِأَنْ يُصَلِّيَ اَلرَّجُلُ رَكْعَتَيْنِ مِنَ اَلْوَتْرِ ثُمَّ يَنْصَرِفَ فَيَقْضِيَ حَاجَتَهُ‏ ثُمَّ يَرْجِعَ فَيُصَلِّيَ رَكْعَةً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹۴

از أبى ولّاد حفص بن سالم حنّاط روايت كرده‏اند كه گفت: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود: اشكالى ندارد كه شخص دو ركعت از نماز وتر را بخواند، آنگاه برود و كارى را كه پيش آمده انجام دهد (يا قضاى حاجت كند) و سپس بازگردد و يك ركعت باقى مانده را بخواند (البتّه مراد از وتر دو ركعت شفع و يك ركعت وتر است كه بطور كلّى وتر مى‏گويند).