روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۰۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْأَذَانِ وَ الْإِقَامَةِ وَ ثَوَابِ الْمُؤَذِّنِين

و روي ابو بصير عن الصادق ع انه قال :

لاَ بَأْسَ أَنْ تُؤَذِّنَ رَاكِباً أَوْ مَاشِياً أَوْ عَلَى غَيْرِ وُضُوءٍ وَ لاَ تُقِمْ وَ أَنْتَ رَاكِبٌ وَ لاَ جَالِسٌ إِلاَّ مِنْ عُذْرٍ أَوْ تَكُونَ فِي‏ أَرْضٍ مَلَصَّةٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۳۰

أبو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: اشكالى ندارد كه در حال سوارى يا پياده در موقع راه رفتن، يا بدون وضو أذان بگوئى، ولى إقامه نگو در حالى كه سواره يا نشسته باشى، مگر از روى عذر و ناچارى يا در سرزمينى باشى كه دزدگاه است و ايمن نيستى (در اين صورت مى‏توانى سواره يا در حال راه رفتن إقامه بگوئى).