روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۸۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُسْجَدُ عَلَيْهِ وَ مَا لَا يُسْجَدُ عَلَيْه

و روي عمار الساباطي عن ابي عبد الله ع انه قال :

مَا بَيْنَ قُصَاصِ اَلشَّعْرِ إِلَى طَرَفِ اَلْأَنْفِ مَسْجِدٌ فَمَا أَصَابَ اَلْأَرْضَ مِنْهُ فَقَدْ أَجْزَأَكَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۲

عمّار ساباطى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: فاصله ميان رستنگاه موى سر تا بالاى بينى كه به پيشانى متّصل است جملگى سجده‏گاه است، پس هر مقدار از آن كه به زمين برسد يا با زمين تماس و بر خورد پيدا كند همان براى تو كافى است. و زراره نيز مثل همين خبر را از آن حضرت روايت كرده است.