روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۶۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّيَمُّم

و اتي ابو ذر رحمه الله النبي ص فقال :

يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ هَلَكْتُ جَامَعْتُ عَلَى غَيْرِ مَاءٍ قَالَ فَأَمَرَ اَلنَّبِيُّ ص‏ بِمَحْمِلٍ فَاسْتَتَرْنَا بِهِ وَ بِمَاءٍ فَاغْتَسَلْتُ أَنَا وَ هِيَ ثُمَّ قَالَ يَا أَبَا ذَرٍّ يَكْفِيكَ اَلصَّعِيدُ عَشْرَ سِنِينَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۲

و ابو ذر- رحمة اللَّه- خدمت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله آمد و گفت: يا رسول اللَّه هلاك شدم كه آب نداشتم و نزديكى كردم، أبو ذر گويد: پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله دستور فرمود كجاوه‏اى آوردند و ما در آن يا در پس آن خود را از چشمها پوشانيدم و فرمود آب آوردند و من و زنم با هم در آنجا غسل كرديم بعد پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله بمن فرمود: اى أبا ذر در چنين مواقع همان خاك براى تو كافيست كه تيمم كنى اگر چه ده سال هم آب پيدا نشود. و هر گاه شخص در سفر باشد و بقدرى آب همراه داشته باشد كه بتواند با آن تنها وضو بسازد بايد تيمّم كند و وضو نگيرد مگر آنكه بداند كه قبل از فوت شدن وقت نماز به آب دسترسى پيدا ميكند.