وَضَعَهَا: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَضَعَهَا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَضَعَهَا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
تعبیر به «وضع» در مورد «زمین»، در برابر «رفع» در مورد «آسمان»، علاوه بر لطف خاصى که در این مقابله است، اشاره پر معنایى به تسلیم بودن زمین و منابع آن در مقابل انسان است. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
| خط ۵: | خط ۸: | ||
*[[ریشه وضع | وضع]] (۲۶ بار) [[کلمه با ریشه:: وضع| ]] | *[[ریشه وضع | وضع]] (۲۶ بار) [[کلمه با ریشه:: وضع| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
گذاشتن. مثل گذاشتن بار به زمين. [حج:2]. هر باردار بارش را مىگذارد. [رحمن:10].مراد از وضع چنانكه گفتهاند ايجاد است مثل [آل عمران:96]. كه به معنى احداث و ساخته شدن است. *[توبه:47]. ايضاع به معنى سرعت در سير است. ظاهرا مراد از آن در آيه سرعت وضع است يعنى: اگر منافقان با شما به جنگ خارج مىشدند جز تباهى نمىافزودند و به سرعت در ميان شما منازعه و سستى مىافكندند و به شما فتنه آرزو مىكردند. موضع: مصدر ميمى و اسم مكان است [نساء:46]. از آنانكه يهودى شدند كلمات را از مواضع خود كنار و منحرف مىكنندرجوع شود به «حرف - تحريف» * [غاشيه:13-14]. در آن بهشت سريرهايى است بالا رفته و قدحهايى است گذاشته شده (دركنار چشمهها و نحو آن ) | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, لِلْأَنَام:42, الْأَرْض:42, فِيهَا:42, الْمِيزَان:36, فَاکِهَة:36, تُخْسِرُوا:31, لا:26, النّخْل:26, ذَات:21, بِالْقِسْط:15, الْأَکْمَام:15, الْوَزْن:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::وَضَعَهَا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۲۴
تعبیر به «وضع» در مورد «زمین»، در برابر «رفع» در مورد «آسمان»، علاوه بر لطف خاصى که در این مقابله است، اشاره پر معنایى به تسلیم بودن زمین و منابع آن در مقابل انسان است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
گذاشتن. مثل گذاشتن بار به زمين. [حج:2]. هر باردار بارش را مىگذارد. [رحمن:10].مراد از وضع چنانكه گفتهاند ايجاد است مثل [آل عمران:96]. كه به معنى احداث و ساخته شدن است. *[توبه:47]. ايضاع به معنى سرعت در سير است. ظاهرا مراد از آن در آيه سرعت وضع است يعنى: اگر منافقان با شما به جنگ خارج مىشدند جز تباهى نمىافزودند و به سرعت در ميان شما منازعه و سستى مىافكندند و به شما فتنه آرزو مىكردند. موضع: مصدر ميمى و اسم مكان است [نساء:46]. از آنانكه يهودى شدند كلمات را از مواضع خود كنار و منحرف مىكنندرجوع شود به «حرف - تحريف» * [غاشيه:13-14]. در آن بهشت سريرهايى است بالا رفته و قدحهايى است گذاشته شده (دركنار چشمهها و نحو آن )
