روایت:الکافی جلد ۸ ش ۵۱۵

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

ابان عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

كَانَتْ نَاقَةُ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ اَلْقَصْوَاءُ إِذَا نَزَلَ عَنْهَا عَلَّقَ عَلَيْهَا زِمَامَهَا قَالَ فَتَخْرُجُ فَتَأْتِي‏ اَلْمُسْلِمِينَ‏ قَالَ فَيُنَاوِلُهَا اَلرَّجُلُ اَلشَّيْ‏ءَ وَ يُنَاوِلُهُ هَذَا اَلشَّيْ‏ءَ فَلاَ تَلْبَثُ أَنْ تَشْبَعَ قَالَ فَأَدْخَلَتْ رَأْسَهَا فِي خِبَاءِ سَمُرَةَ بْنِ جُنْدَبٍ‏ فَتَنَاوَلَ عَنَزَةً فَضَرَبَ بِهَا عَلَى رَأْسِهَا فَشَجَّهَا فَخَرَجَتْ إِلَى‏ اَلنَّبِيِّ ص‏ فَشَكَتْهُ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۶۹

ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: ماده شتر رسول خدا كه به «قصواء» معروف بود چنان بود كه چون رسول خدا (ص) از آن پياده ميشد افسارش را بگردنش مى انداخت و رهايش ميكرد آن شتر بنزد مسلمانان ميرفت و هر كس چيزى بآن شتر ميداد و طولى نمى‏كشيد كه سير ميشد، روزى آن ماده شتر سرش را ميان چادر سمرة بن جندب كرد و او (بجاى آنكه خوراكى باو بدهد) عصاى پيكان دارى بر سرش كوفت و سرش را شكست، آن حيوان از آنجا يكسره بنزد رسول خدا (ص) رفت و از سمرة بدان حضرت شكايت كرد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۸۱

ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: ماده شتر پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم كه به «قصوا» شهرت داشت آن گونه بود كه چون پيامبر از آن فرود مى‏آمد افسارش را به گردنش مى‏انداخت و رهايش مى‏كرد و آن به ميان مسلمانان مى‏رفت، و هر كس چيزى بدان مى‏داد و پس از مدّت اندكى سير مى‏شد. يك روز آن ماده شتر به چادر سمرة بن جندب سركشيد و او عصاى نوك تيزى بر سر آن زد و سرش را شكست. آن حيوان يكسره نزد پيامبر آمد و از سمره به آن حضرت شكايت برد.