روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۳۲

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

بهذا الاسناد عن ابي جعفر ع :

وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْ مََا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ مََا أَنَا مِنَ اَلْمُتَكَلِّفِينَ `إِنْ هُوَ إِلاََّ ذِكْرٌ لِلْعََالَمِينَ‏ قَالَ هُوَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ‏ بَعْدَ حِينٍ‏ قَالَ عِنْدَ خُرُوجِ‏ اَلْقَائِمِ ع‏ وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَقَدْ آتَيْنََا مُوسَى‏ اَلْكِتََابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ‏ قَالَ اِخْتَلَفُوا كَمَا اِخْتَلَفَتْ هَذِهِ اَلْأُمَّةُ فِي‏ اَلْكِتَابِ‏ وَ سَيَخْتَلِفُونَ فِي اَلْكِتَابِ اَلَّذِي مَعَ‏ اَلْقَائِمِ‏ اَلَّذِي يَأْتِيهِمْ بِهِ حَتَّى يُنْكِرُهُ نَاسٌ كَثِيرٌ فَيُقَدِّمُهُمْ فَيَضْرِبُ أَعْنَاقَهُمْ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَوْ لاََ كَلِمَةُ اَلْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ اَلظََّالِمِينَ لَهُمْ عَذََابٌ أَلِيمٌ‏ قَالَ لَوْ لاَ مَا تَقَدَّمَ‏ فِيهِمْ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا أَبْقَى‏ اَلْقَائِمُ ع‏ مِنْهُمْ وَاحِداً وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ اَلدِّينِ‏ قَالَ بِخُرُوجِ‏ اَلْقَائِمِ ع‏ وَ قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَللََّهِ رَبِّنََا مََا كُنََّا مُشْرِكِينَ‏ قَالَ يَعْنُونَ بِوَلاَيَةِ عَلِيٍّ ع‏ وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قُلْ جََاءَ اَلْحَقُّ وَ زَهَقَ اَلْبََاطِلُ‏ قَالَ إِذَا قَامَ‏ اَلْقَائِمُ ع‏ ذَهَبَتْ دَوْلَةُ اَلْبَاطِلِ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۱۰

و نيز از امام باقر عليه السّلام روايت كرده در تفسير گفتار خداى عز و جل: «بگو من براى نبوت از شما مزدى نميخواهم و از متصنعان نيستم، و او جز تذكارى براى جهانيان نيست» (سوره ص آيه ۸۶- ۷۸) فرمود: او امير مؤمنان عليه السّلام است «و پس از مدتى خبر او را خواهيد دانست» فرمود: (يعنى) هنگام خروج حضرت قائم عليه السّلام. و در گفتار خداى عز و جل: «و براستى بموسى كتاب داديم و در آن اختلاف روى داد» (سوره هود آيه ۱۰۰) فرمود: اختلاف كردند چنانچه اين امت در قرآن اختلاف كردند، و محققا در كتابى هم كه با قائم عليه السّلام است و براى آنها بياورد اختلاف خواهند كرد بدان حد كه جمع زيادى آن را انكار كنند و آن حضرت آنها را (كه منكر شده‏اند) پيش دارد و گردنشان را بزند. و اما گفتار خداى عز و جل: «و اگر سخن نهائى نبود ميانشان قضاوت ميشد و راستى كه ستمكاران را عذابى است دردناك» (سوره شورى آيه ۲۱) فرمود: (يعنى) اگر نباشد آنچه از جانب خداوند از پيش در باره آنها گذشته است حضرت قائم عليه السّلام يكتن از آنها را زنده نگذارد. و در گفتار خداى عز و جل: «و آنان كه روز جزا را تصديق دارند» (سوره معارج آيه ۲۶) فرمود: مقصود (روز) ظهور حضرت قائم عليه السّلام است. و در گفتار خداى عز و جل: «- كه گويند-: سوگند بخدا پروردگارمان كه ما مشرك نبوديم» (سوره انعام آيه ۲۲) فرمود: مقصودشان مشرك بودن بولايت على عليه السّلام است (كه ديگران را شريك در خلافت او دانند). و در گفتار خداى عز و جل: «بگو حق بيامد و باطل نابود شد» (سوره اسرى آيه ۸۱) فرمود: هنگامى كه قائم عليه السّلام قيام كند دولت باطل از ميان برود.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۳۶

نيز از امام باقر عليه السّلام روايت شده كه در تفسير اين فرموده خداوند متعال: قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ* إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ «۳» فرمود: منظور از آن امير المؤمنين عليه السّلام است، و در باره آيه: وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ «۴» فرمود: مقصود خروج حضرت قائم عليه السّلام است، و در باره آيه شريفه: وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ... «۵» فرمود: اختلاف كردند چنان كه اين امّت اختلاف كردند، و محققا در كتابى هم كه با حضرت قائم عليه السّلام خواهد بود و براى آنها خواهد آورد اختلاف خواهند كرد تا آن جا كه جمع زيادى آن را انكار مى‏كنند و آن حضرت آنها را پيش آورد و سر از تنشان جدا كند. در باره آيه شريفه: وَ لَوْ لا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ «۶» فرمود: يعنى اگر نباشد آنچه از جانب خدا از پيش در باره آنها گذشته است حضرت قائم عليه السّلام يك نفر از ايشان را هم زنده رها نكند، و در باره اين سخن پروردگار: __________________________________________________

(۳) «بگو من براى نبوّت از شما مزدى نمى‏خواهم و از متصنّعان نيستم، و او جز تذكارى براى جهانيان نيست» (سوره ص/ آيه ۸۶ و ۸۷).
(۴) «و پس از مدّتى خبر او راى خواهيد دانست» (سوره ص/ آيه ۸۸).
(۵) «و براستى به موسى كتاب داديم و در آن اختلاف روى داد» (سوره هود/ آيه ۱۱۰).
(۶) «و اگر سخن نهايى نبود ميانشان قضاوت مى‏شد و راستى كه ستمكاران راى عذابى است دردناك» (سوره شورى/ آيه ۲۱).

وَ الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ «۱» فرمود: يعنى خروج امام قائم عليه السّلام، و در باره آيه شريفه: ... وَ اللَّهِ رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكِينَ «۲» فرمود: مقصود مشرك بودن به ولايت على عليه السّلام است، و در باره آيه شريفه: وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ ... «۳» فرمود: هنگامى كه حضرت قائم عليه السّلام قيام كند دولت باطل از ميان برود. __________________________________________________

(۱) (سوره توبه/ آيه ۵۲).
(۲) (سوره توبه/ آيه ۵۲).
(۳) «بگو من براى نبوّت از شما مزدى نمى‏خواهم و از متصنّعان نيستم، و او جز تذكارى براى جهانيان نيست» (سوره ص/ آيه ۸۶ و ۸۷).