روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۲۹

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

ابو علي الاشعري عن الحسن بن علي الكوفي عن العباس بن عامر عن الربيع بن محمد المسلي عن ابي الربيع الشامي قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

إِنَ‏ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ مَدَّ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ لِشِيعَتِنَا فِي أَسْمَاعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ حَتَّى لاَ يَكُونَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ‏ اَلْقَائِمِ‏ بَرِيدٌ يُكَلِّمُهُمُ فَيَسْمَعُونَ وَ يَنْظُرُونَ إِلَيْهِ وَ هُوَ فِي مَكَانِهِ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۴۹

ابو الربيع شامى گويد: شنيدم از امام صادق (ع) كه ميفرمود: براستى هنگامى كه قائم بيايد خداى عز و جل در گوشها و ديدگان شيعيان ما چنان نيروى كشش و رسائى دهد كه ميان آنها و حضرت قائم پيكى نباشد و آن حضرت با آنان (از فاصله دور) سخن گويد و آنان بشنوند و او را در همان جائى كه هست ببينند.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۸۴

ابو الربيع شامى مى‏گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: هنگامى كه قائم ما عليه السّلام قيام كند خداى عزّ و جلّ در گوشها و ديدگان شيعيان ما چنان نيروى رسانايى بنهد كه ديگر ميان آنها و حضرت قائم عليه السّلام پيكى نباشد و آن حضرت [از فاصله دور] با آنان سخن بگويد و آنان بشنوند و او را در همان جايى كه هست ببينند.